De Kilauea-vulkaan op Hawaii heeft op 17 oktober 2025 opnieuw een fase van actieve eruptie ingeluid, zo meldt de U.S. Geological Survey (USGS). Deze recente activiteit markeert een voortzetting van de dynamische eruptiecyclus die sinds december 2024 gaande is. De Kilauea, wiens naam 'spuwen' betekent in het Hawaïaans, bevindt zich binnen de grenzen van het Hawaii Volcanoes National Park, nabij het gelijknamige dorp, ongeveer 320 kilometer ten zuidwesten van Honolulu.
De huidige manifestatie, die deel uitmaakt van de reeks recente episodes, vertoont spectaculaire lavastralen die hoogten tot 400 meter bereiken. Deze activiteit concentreert zich voornamelijk in de zuidelijke en westelijke sectoren van de Halemaʻumaʻu-krater. De meest recente eruptieve episode, Episode 34, die op 1 oktober 2025 plaatsvond, werd gekenmerkt door de zuidelijke opening die de dominante fontein werd en hoogten van bijna 400 meter bereikte, met een recorduitstoot die ongeveer het dubbele was van eerdere episodes. De huidige activiteit volgt op deze reeks van herhaalde opbouw en ontlading, waarbij de magmakamer zich oplaadt en vervolgens onder druk komt te staan.
Hoewel de kracht van de vulkaan indrukwekkend is, blijft de directe dreiging voor de omliggende nederzettingen beperkt, aangezien de activiteit zich binnen de krater van Halemaʻumaʻu concentreert. De USGS Hawaiian Volcano Observatory (HVO) volgt de situatie nauwgezet door de cycli van deformatie en inflatie van de top van de vulkaan te monitoren, wat de 'ademhaling' van de berg blootlegt. Zelfs in rustigere perioden kunnen bewoners en bezoekers in de omgeving last hebben van vulkanische gassen en 'Pele's haar', dunne glasvezels die door de wind worden meegevoerd, wat een constante herinnering is aan de geothermische energiebron.
Deze eruptieve reeks sinds 23 december 2024 is de 35e uitbarsting sinds december 2024 en vertoont een patroon van kortdurende fountaining-episodes, gescheiden door perioden van inflatie. Historisch gezien kent Kilauea een rijke geschiedenis van cycli, zoals de Mauna Ulu-uitbarsting van 1969 tot 1974. De huidige gebeurtenissen herinneren ook aan de dodelijkste vulkanische gebeurtenis in het gebied, de uitbarsting van 1790, die meer dan 400 levens eiste. De focus ligt nu op het observeren van deze onveranderlijke ritmes van de natuur, wetende dat elke fase van activiteit een nieuw hoofdstuk vormt in het voortdurende verhaal van dit eiland.