De Amerikaanse congresvrouw Anna Paulina Luna en de gerenommeerde Harvard-astrofyisicus Avi Loeb hebben een dringend verzoek ingediend bij NASA om de interstellaire komeet 3I/ATLAS nauwlettend in de gaten te houden. Hun zorg is dat deze komeet mogelijk 'mini-probes' kan loslaten die de aardatmosfeer zouden kunnen binnendringen. Ze suggereren zelfs het gebruik van ruimtevaartuigen zoals de Juno-sonde voor dit doel.
De komeet nadert de zon op 30 oktober 2025 en zal op 19 december 2025 het dichtst bij de aarde komen. Een mogelijke fly-by van de Juno-sonde is voorgesteld voor 16 maart 2026. Recente waarnemingen van de James Webb Space Telescope (JWST) onthullen een ongebruikelijk hoge concentratie koolstofdioxide in de coma van de komeet, met een verhouding van koolstofdioxide tot water van 8:1, wat de hoogste ooit gemeten is voor een komeet. Dit kan wijzen op de vormingsomstandigheden in een ander stersysteem.
Loeb speculeert dat als 3I/ATLAS een technologisch object is, het 'mini-probes' zou kunnen afzetten die op aarde verschijnen als Ongeïdentificeerde Luchtverschijnselen (UAP's). Luna, voorzitter van de House Declassification Task Force, die zich bezighoudt met overheidsgeheimen en transparantie, heeft eerder voorgesteld om de Juno-sonde, die momenteel rond Jupiter draait, om te leiden voor observaties van 3I/ATLAS. De Juno-missie, die in 2016 begon en oorspronkelijk gepland was om in 2025 te eindigen, is verlengd en onderzoekt de atmosfeer, het magnetische veld en de manen van Jupiter. Een interceptie door Juno in maart 2026 zou waardevolle gegevens kunnen opleveren.
3I/ATLAS is het derde interstellair object dat in ons zonnestelsel is waargenomen, na 1I/ʻOumuamua en 2I/Borisov. De komeet beweegt op een hyperbolische baan met een hoge snelheid van ongeveer 58 km/s ten opzichte van de zon. Hoewel de komeet de aarde niet dichter nadert dan 1,8 AU (ongeveer 270 miljoen km), wat geen bedreiging vormt, blijft de ongebruikelijke samenstelling en mogelijke implicaties ervan de wetenschappelijke gemeenschap boeien. De snelheid van 37 mijl per seconde en een geschatte diameter tussen 10 en 15 mijl dragen bij aan het mysterie. De mogelijkheid dat dit object niet puur natuurlijk is, wordt door sommigen, waaronder Loeb, serieus genomen, gezien de afwijkende baan en de ongebruikelijke samenstelling, zoals de hoge CO2-concentratie. Dit alles onderstreept het belang van voortdurende observatie en analyse van deze kosmische bezoeker.