Een op Google Maps waargenomen zwarte structuur in Antarctica, die aanvankelijk door UFO-enthousiastelingen werd beschouwd als mogelijk kunstmatig, is door wetenschappers verklaard als een natuurlijk fenomeen: een klein meer in een rotsachtige holte.
De ontdekking, gedaan door UFO-onderzoeker Scott C. Waring, wekte speculatie op over buitenaardse aanwezigheid. Waring ontdekte de structuur op de coördinaten 66°16'24.5″S 100°59'03.5″E, ongeveer 145 kilometer van de kust van Antarctica. Hij merkte op dat de randen van de structuur dunne lijnen vertoonden die deden denken aan klassieke UFO-afbeeldingen. Professor Bethan Davies, een glacioloog van de Universiteit van Newcastle, heeft de waarneming onderzocht en verklaard dat het om een natuurlijke formatie gaat. Volgens haar is het een klein meer dat zich in een rotsachtige holte bevindt. De schijnbare semi-circulaire vorm wordt toegeschreven aan het smeltproces van sneeuw, waarbij de donkere kleur van de rotsen de absorptie van zonlicht en het smeltproces beïnvloedt, wat resulteert in een meer uitgesproken vorm dan bij de omringende sneeuw.
Dit fenomeen, waarbij donkere oppervlakken meer warmte absorberen en daardoor meer smelten, is een bekend proces in ijzige gebieden. Dit is niet de eerste keer dat ongebruikelijke formaties op Google Maps in Antarctica tot speculatie leiden. Eerdere ontdekkingen, zoals een 'deurvormige' structuur en een driehoekige toren, hebben ook geleid tot theorieën over buitenaardse bases of geheime installaties. Wetenschappers wijzen er echter op dat de isolatie en de extreme omstandigheden van Antarctica vaak leiden tot pareidolia, het fenomeen waarbij natuurlijke vormen worden geïnterpreteerd als bekende objecten of gezichten.
Het Poolse A. B. Dobrowolski Polar Station, gelegen in de Bunger Hills, is een van de onderzoeksposten in Antarctica. De Dobrowolski-basis, oorspronkelijk door de Sovjet-Unie gebouwd en later door Polen overgenomen, is slechts sporadisch actief geweest. De recente reactivering van de basis in 2022, met als doel seismische en magnetische metingen uit te voeren, onderstreept de voortdurende wetenschappelijke interesse in het continent. De analyse van dergelijke 'anomalieën' op Google Maps benadrukt het belang van wetenschappelijke verificatie en het onderscheiden van natuurlijke geologische processen van speculatieve claims. Hoewel de fascinatie voor het onbekende in afgelegen gebieden zoals Antarctica blijft bestaan, bieden de verklaringen van experts zoals professor Davies een rationele kijk op deze waarnemingen, waarbij de unieke interactie van licht, schaduw en geologische formaties in het Antarctische landschap centraal staat.