De gemeenteraad van Wellington heeft een definitief besluit genomen over de toekenning van de status van zones met minimaal vegetatiebeheer aan negen stedelijke parken en reservaten. Deze belangrijke stap volgt op een succesvolle proef die in augustus 2024 werd gelanceerd. Het markeert een duidelijke verschuiving naar een meer natuurlijke aanpak van het beheer van stedelijke groengebieden, wat naadloos aansluit bij internationale ecologische bewegingen zoals 'No Mow May'. Door minder intensief te maaien, wil de stad de lokale ecosystemen versterken en de natuurlijke veerkracht van het stedelijk gebied bevorderen.
De experimentele locaties, waaronder gebieden in de Aro Valley en Brooklyn, hebben de aanzienlijke ecologische voordelen van deze niet-interventionistische aanpak duidelijk aangetoond. Uit observaties bleek dat de diversiteit aan plantensoorten in deze zones bijna verdubbelde in vergelijking met traditioneel onderhouden gazons. Waar op kort gemaaide stukken gemiddeld slechts 11,3 plantensoorten werden geregistreerd, bereikte dit aantal in de 'laag maaien'-gebieden een indrukwekkende 21,8 soorten. Bovendien nam het aantal ongewervelde dieren in deze zones met een factor vijf toe. Dit legt een robuuste basis voor de lokale voedselketen en ondersteunt een gezonder, complexer ecosysteem binnen de stadsgrenzen.
Het langere gras bleek ook onmisbaar in het kader van de klimaatbestendigheid van de stad. De niet-gemaaide percelen absorbeerden regenwater tweemaal zo snel. Dit is cruciaal voor het vasthouden van vocht tijdens droge periodes en tegelijkertijd voor het verminderen van de belasting op de rioleringssystemen bij hevige regenval. Deze methode bevestigt de universele toepasbaarheid van dergelijke praktijken, die ook in andere steden, zoals Milaan, worden gebruikt om de stedelijke weerbaarheid te verhogen door middel van grasstroken en natuurlijke waterbuffering. Het is een slimme, groene infrastructuuroplossing die bijdraagt aan de algehele klimaatadaptatie van Wellington.
Vertegenwoordigers van de Raad benadrukten dat de nieuwe strategie een zorgvuldige balans zoekt tussen het verrijken van het ecosysteem en het behoud van het gebruiksgemak voor de stadsbewoners. Recreatieve gebieden en zones met veel voetgangersverkeer zullen onverminderd netjes onderhouden blijven. De overige terreinen zullen fungeren als toevluchtsoord voor wilde dieren. Op deze manier kunnen inwoners de vertrouwde ruimtes blijven gebruiken, terwijl ze tegelijkertijd getuige zijn van de bloei van biodiversiteit in speciaal daarvoor aangewezen hoeken. Wellington investeert hiermee in een zelfregulerend systeem, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan duurzame levensvatbaarheid op lange termijn boven kortstondige netheid. Dit beleid weerspiegelt een vooruitstrevende visie op stedelijk beheer en ecologische verantwoordelijkheid.