Gebruikers van Google Maps hebben een opmerkelijk schijfvormig object ontdekt op het Antarctische continent, wat speculaties heeft doen ontstaan over buitenaardse ruimtevaartuigen. Het object, gelegen op coördinaten 66°16'24.5"S 100°59'03.5"E, ongeveer 145 kilometer uit de kust, werd door sommigen bestempeld als een 'UFO-crashlocatie'.
Deskundigen bieden echter een meer aardse verklaring. Professor Bethan Davies, glacioloog aan de Universiteit van Newcastle, legt uit dat het fenomeen waarschijnlijk een klein meer is in een rotsachtige kom. Dit meer, bedekt met sneeuw, smelt door de warmere omliggende wateren die meer zonne-energie absorberen, wat resulteert in de waargenomen halfcirkelvormige contour. Davies, gespecialiseerd in het reconstrueren van gletsjerdynamiek en bekend van AntarcticGlaciers.org, benadrukt dat dergelijke natuurlijke formaties vaak de basis vormen voor speculaties, maar dat de wetenschap een logische verklaring heeft.
Laura Gerrish, een mappingexpert bij de British Antarctic Survey (BAS), voegt toe dat de regio bekend staat als de Bunger Hills. Dit gebied kenmerkt zich door talrijke kleine meren en poelen, die vaak gladde randen vormen tegen het ijs, wat de mysterieuze verschijning in satellietbeelden verklaart. Gerrish, die betrokken is bij het creëren van kaarten essentieel voor onderzoek in Antarctica, bevestigt dat de Bunger Hills een grotendeels ijsvrije regio zijn met veel van deze meren.
De Bunger Hills, gelegen aan de Knox Coast in Wilkes Land, zijn een kustbereik dat bekend staat om zijn ijsvrije gebieden en vele meren, waaronder het grootste zoetwatermeer van Antarctica, Lake Figurnoye. Deze regio werd voor het eerst in kaart gebracht met luchtfoto's van de Amerikaanse Navy Operation Highjump (1946-1947). De naam 'Bunger Hills' is afgeleid van Luitenant-Commandeur David E. Bunger, die in februari 1947 op een van deze meren landde.
Hoewel dit soort ontdekkingen vaak UFO-theorieën aanwakkeren, onderstrepen experts zoals Davies en Gerrish de natuurlijke oorsprong van dergelijke verschijnselen, voortkomend uit smeltwater en de aanwezigheid van subglaciale meren. De analyse van satellietbeelden en de expertise van mapping specialisten zoals Gerrish, die bijdraagt aan het begrijpen van toekomstige veranderingen in Antarctica, bevestigen de geografische verklaring.