Oudste Zwarte Gat Ooit Ontdekt door James Webb Telescoop, Daagt Kosmische Theorieën Uit

Astronomen hebben het oudste bekende zwarte gat bevestigd, dat dateert van slechts 500 miljoen jaar na de Oerknal. Deze baanbrekende ontdekking, gedaan met behulp van gegevens van de James Webb Space Telescope (JWST), biedt een glimp van de vormingsjaren van het universum en daagt bestaande theorieën uit over hoe zwarte gaten zo snel groeiden in het vroege heelal.

Het zwarte gat bevindt zich in een sterrenstelsel genaamd CAPERS-LRD-z9. De extreme roodverschuiving van dit sterrenstelsel betekent dat het bestond toen het universum slechts 3% van zijn huidige leeftijd had. De ongewone helderheid van het sterrenstelsel, die aanvankelijk werd toegeschreven aan stervorming, bleek afkomstig te zijn van een superhete schijf van gas die in het zwarte gat spiraalt. Dit invallende gas zendt intense straling uit, waardoor het zwarte gat over enorme kosmische afstanden detecteerbaar is.

Dr. Seiji Fujimoto, hoofdauteur van de studie en postdoctoraal onderzoeker aan de Universiteit van Arizona, verklaarde: "Het is het vroegst bevestigde zwarte gat, en het geeft ons een venster op een periode van de kosmische geschiedenis die we nog nooit eerder hebben gezien." Het zwarte gat in het centrum van CAPERS-LRD-z9 wordt geschat op ongeveer 300 miljoen keer de massa van onze zon. Dit is ruwweg tien keer massiever dan Sagittarius A*, het supermassieve zwarte gat in het centrum van onze Melkweg, hoewel het team enige onzekerheid in deze schatting erkent.

Opmerkelijk is dat het zwarte gat ongeveer 5% van de totale stellaire massa van zijn moedersterrenstelsel vertegenwoordigt, een verhouding die aanzienlijk hoger is dan in moderne sterrenstelsels. Dit suggereert dat vroege zwarte gaten ofwel in een verbazingwekkend tempo groeiden, ofwel met veel meer massa begonnen dan voorheen werd aangenomen. Deze ontdekking daagt huidige modellen van zwarte-gatenvorming uit, die doorgaans geleidelijke groei over miljarden jaren omvatten. Het bestaan van zo'n massief zwart gat zo vroeg in het universum suggereert alternatieve vormingsmechanismen, zoals de directe instorting van massieve gaswolken.

Onderzoekers suggereren dat een dichte gaswolk rond het zwarte gat de rode gloed kan veroorzaken door het uitgestraalde licht te verschuiven naar langere, roodachtigere golflengten, een fenomeen dat bekend staat als roodverschuiving. Dit effect, gecombineerd met de extreme afstand van het sterrenstelsel, draagt bij aan zijn kenmerkende kleur.

CAPERS-LRD-z9 zal een belangrijk doelwit zijn voor toekomstige JWST-waarnemingen. Door dit unieke object gedetailleerder te bestuderen, hopen astronomen meer geheimen te ontrafelen over de vorming en evolutie van zwarte gaten en sterrenstelsels in het vroege universum. Dr. Rebecca Taylor, een co-auteur van de studie, merkte op: "We hebben de vroege evolutie van zwarte gaten tot voor kort niet kunnen bestuderen, en we zijn enthousiast om te zien wat we van dit unieke object kunnen leren." De ontdekking van CAPERS-LRD-z9 markeert een belangrijke stap voorwaarts in ons begrip van de kosmos. Naarmate de JWST het verleden van het universum blijft verkennen, worden verdere baanbrekende ontdekkingen verwacht die ons begrip van de oorsprong en evolutie van het universum zullen hervormen.