Wetenschappers hebben een baanbrekende ontdekking gedaan met de identificatie van 332 onderzeese kloven voor de kust van Antarctica. Dit aantal is vijf keer hoger dan voorheen bekend was. Sommige van deze diepe geologische formaties, die tot wel 4.000 meter diep kunnen zijn, spelen een cruciale rol in de oceaanstromingen en hebben potentieel grote gevolgen voor de stijging van de zeespiegel.
Deze recentelijk in kaart gebrachte kloven, waarvan de details zijn gepubliceerd in het tijdschrift Marine Geology, zijn gevormd door eeuwenoude gletsjeractiviteit en krachtige sedimentstromen. Ze fungeren als belangrijke transportroutes voor sedimenten en voedingsstoffen. In de Antarctische regio zijn deze kloven essentieel voor het kanaliseren van koud, dicht water vanaf de ijsplaten naar de diepzee, wat bijdraagt aan de mondiale klimaatregulatie. Omgekeerd kunnen ze ook warmere oceaanstromingen naar de ijsplaten leiden, wat het smeltproces versnelt en de zeespiegel doet stijgen.
De studie, geleid door onderzoekers David Amblàs van de Universiteit van Barcelona en Riccardo Arosio van University College Cork, benadrukt de significante verschillen tussen de kloven in Oost- en West-Antarctica. De kloven in Oost-Antarctica worden gekenmerkt door hun complexe, vertakte systemen met U-vormige doorsneden, wat wijst op een langdurige ontwikkeling onder stabiele gletsjeromstandigheden. Daarentegen zijn de kloven in West-Antarctica korter en steiler, met V-vormige doorsneden, wat duidt op recentere of episodische gletsjeractiviteit.
Deze structurele verschillen bieden waardevolle inzichten in de ijsstromingsgeschiedenis van het continent en helpen bij het verfijnen van modellen voor toekomstige klimaatverandering. Onderzoekers waarschuwen dat de huidige klimaatmodellen de complexe processen die in deze kloven plaatsvinden, zoals verticale menging en stromingskanaalvorming, nog niet volledig meenemen. Dit beperkt de nauwkeurigheid van projecties over de gevolgen van klimaatverandering.
De ontdekking van deze 332 kloven onderstreept de noodzaak van voortdurend zeebodemonderzoek en verbeterde klimaatmodellen om de impact op de zeespiegelstijging en de mondiale oceaanstromingen beter te begrijpen. Wereldwijd is slechts ongeveer 27% van de zeebodem in hoge resolutie in kaart gebracht, wat suggereert dat er nog tienduizenden onontdekte onderzeese kloven bestaan.