IUCN Erkent Cruciale Rol van Dieren in Klimaatbeheersing via Nieuwe Resolutie

De Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) heeft recent een belangrijke stap gezet door de vitale bijdrage van wilde dieren aan klimaatoplossingen formeel te erkennen. Deze beslissing benadrukt dat dierpopulaties een significante kracht vormen in het verbeteren van de koolstofvastlegging en het waarborgen van de gezondheid van ecosystemen wereldwijd. Het markeert een verschuiving in perspectief waarbij de focus niet langer uitsluitend op de flora ligt, maar op het gehele levende weefsel van onze planeet.

Wetenschappelijke observaties onderbouwen dit effect op indrukwekkende wijze. Zo blijkt dat bossen in het Congobekken, waar de bosolifant actief is, tot wel zeven procent meer koolstof opslaan dan vergelijkbare gebieden zonder deze dieren. De olifant fungeert hier als een onmisbare 'landschapstuinier' die door zijn gedrag de structuur van het bos beïnvloedt ten gunste van langzamer groeiende, koolstofrijkere bomen. Een ander opmerkelijk voorbeeld is de zeeotter; door zijn dieet van zee-egels beschermt hij kelpwouden, wat resulteert in een tot twaalf keer hogere koolstofopname in die mariene ecosystemen. Deze erkenning impliceert een dieper inzicht in de onderlinge afhankelijkheid van alle levensvormen.

De dynamiek van koolstofopname en -opslag wordt fundamenteel beïnvloed door de aanwezigheid van dieren. Het verdwijnen van populaties kan ecosystemen transformeren van koolstofputten naar bronnen. Onderzoek wijst uit dat het herstel van slechts negen specifieke diersoorten – waaronder walvissen, wolven en bizons – jaarlijks 6,41 miljard ton CO2 uit de atmosfeer zou kunnen verwijderen. Dit komt neer op 95 procent van de hoeveelheid die nodig is om de Parijse klimaatdoelen te behalen. Door de interactie van dieren met hun omgeving, zoals foerageren, grazen of zaadverspreiding, wordt de koolstofcyclus op land en in water beheerd.

De aangenomen resolutie van de IUCN roept de Directeur-Generaal op om deze cruciale rol van de fauna binnen de UNFCCC (Kaderverdrag van de Verenigde Naties inzake Klimaatverandering) te bepleiten. Tegelijkertijd wordt een dringend beroep gedaan op de lidstaten om de bescherming en het herstel van dierpopulaties te intensiveren als een krachtige, natuurlijke klimaatoplossing. Het ondersteunen van het herstel van deze 'rewilding' wordt gezien als een van de meest effectieve strategieën die de mensheid ter beschikking staan om de balans te herstellen. Dit benadrukt dat de zorg voor de verscheidenheid van het leven een directe investering is in de stabiliteit van ons gezamenlijke klimaat.