Spaanse Taaldominantie: Gebruik en Coëxistentie met Regionale Talen in Spanje

Een recente analyse onderzoekt het gebruik van talen in Spanje, met de nadruk op de wisselwerking tussen het Spaans en regionale talen. Het benadrukt het belang van het begrijpen van taalgebruik in het dagelijks leven, in plaats van uitsluitend te vertrouwen op statistieken van taalcertificeringen. De studie categoriseert Spaanse sprekers in eentalige, tweetalige en ambilinguale groepen.

Eentalige sprekers gebruiken Spaans voor alle communicatiebehoeften. Tweetalige sprekers hebben enige kennis van een andere taal, maar gebruiken voornamelijk Spaans dagelijks. Ambilinguale sprekers gebruiken regelmatig zowel Spaans als een andere taal, zoals Galicisch, Baskisch of Catalaans-Valenciaans.

Hoewel veel Spanjaarden beweren wat Engels te kennen, is het dagelijks gebruik ervan beperkt in vergelijking met nationale talen. Het Nationaal Instituut voor de Statistiek (INE) benadrukt de dominantie van het Spaans, gevolgd door Engels op afstand. Regionale talen zoals Galicisch, Catalaans en Baskisch zijn significant aanwezig in hun respectievelijke regio's, met verschillende niveaus van vloeiendheid onder de bevolking.

De studie merkt op dat het zich uiten in het Spaans vaak een noodzaak is voor sprekers van regionale talen. Omgekeerd is de aanwezigheid van regionale talen een opmerkelijk aspect van het Spaanse taallandschap. De Baskische taal, Euskera, heeft een toename gezien in het aantal gerapporteerde sprekers, maar de overdracht tussen generaties blijft onduidelijk.