Özbekistan, kırsal bölgelerdeki yoksulluğu kökten çözmeyi ve tarım sektöründe kalıcı bir sürdürülebilirlik sağlamayı amaçlayan kapsamlı dönüşüm programlarını kararlılıkla uygulamaya devam etmektedir. Bu reformlar, vatandaşların yaşam standartlarını yükseltmede önemli başarılar sergilemekte olup, Dünya Bankası, FAO ve OPEC Fonu gibi önde gelen uluslararası kuruluşların desteğiyle hayata geçirilmektedir.
Tarım Bakanı İbrohim Abdurahmonov (Ekim 2023'ten beri görevde), hayata geçirilen bütüncül tedbirlere dair bir rapor sundu. Bu tedbirlerin en kritik başarılarından biri, pamuk endüstrisindeki zorla çalıştırma ve çocuk işçiliği uygulamalarına tamamen son verilmesidir; bu durum, daha etik ve sürdürülebilir tarım yöntemlerine geçişin somut bir göstergesidir. Aynı zamanda, özel sektörün tarım alanına aktif katılımı teşvik edilmektedir. Bu bağlamda, OPEC Fonu, Kapsayıcı ve Sürdürülebilir Piyasa Ekonomisinin Geliştirilmesi İkinci Programı'nın uygulanması için Aralık 2024'te 70 milyon avroluk bir kredi sağlamıştır.
İstatistikler, ülkedeki olumlu değişimin dinamiklerini doğrulamaktadır: Ülke genelindeki yoksulluk oranı 2019'daki %23 seviyesinden 2023'te %11'e gerilemiştir. Ülke yönetimi, bu oranı 2025 yılının sonuna kadar %6'ya düşürme gibi iddialı bir hedef belirlemiştir. Ayrıca, Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları doğrultusunda, aşırı yoksulluğu 2030 yılına kadar tamamen ortadan kaldırmayı amaçlamaktadır. Cumhurbaşkanı Şavkat Mirziyoyev, son yıllarda ülke ekonomisinin iki katına çıktığını ve kişi başına düşen gelirin cari yılın sonunda 3500 ABD dolarına ulaşmasının beklendiğini belirtmiştir.
Özbekistan'ın gıda güvenliği alanındaki çabalarının uluslararası alanda takdir görmesi tartışılmazdır. Küresel Gıda Güvenliği Endeksi'ne göre, ülke 2019 ile 2022 yılları arasında bu alanda en büyük ilerlemeyi kaydeden on devlet arasında birinci sıraya yerleşmiştir. Ekonomik büyümeyi ve istihdam yaratmayı teşvik eden reformları desteklemek amacıyla, Dünya Bankası 2018'den 2021'e kadar olan dönemde toplam 2,1 milyar ABD doları tahsis etmiştir. Bu finansman, dönüşüm sürecine verilen küresel güvenin bir yansımasıdır.
Pamuk tek kültüründen vazgeçilmesi, çiftçilerin ekim alanlarını çeşitlendirmesine olanak tanımış ve bahçecilik gibi daha kârlı alanlara yönelmelerini sağlamıştır. Örneğin, çiftçi Yokutkhon Abdullaeva bu değişimin faydalarını görenlerden biridir. Yapılan araştırmalar, Taşkent, Semerkant ve Fergana gibi bölgelerde ekili alan çeşitlendirme endeksinin daha yüksek olduğunu göstermektedir. Bu çeşitlilik, risk yönetimini iyileştirmekte ve yerel düzeyde gıda öz yeterliliğini güçlendirmektedir. Bu stratejik değişim, tarımsal üretimin geleceği açısından hayati önem taşımaktadır.