NASA ve NOAA, güneş sistemimizdeki Güneş'in etkilerini incelemek ve uzay havasına karşı hazırlıkları geliştirmek amacıyla üç önemli görevi başarıyla uzaya gönderdi. SpaceX Falcon 9 roketiyle Florida'daki Kennedy Uzay Merkezi'nden 24 Eylül 2025 tarihinde fırlatılan bu görevler arasında NASA'nın IMAP (Gezegenler Arası Haritalama ve Hızlandırma Sondası), Carruthers Jeokorona Gözlemevi ve NOAA'nın SWFO-L1 (Güneş Hava Durumu Takip Uydusu-Lagrange Noktası 1) uzay araçları bulunuyor. Fırlatmanın ardından tüm uzay araçları başarıyla konuşlandırıldı ve aktivasyonları doğrulandı. Bu üç uzay aracının, Ocak 2026'ya kadar L1 noktasına ulaşması ve uzay havasının etkileri hakkındaki anlayışımızı önemli ölçüde geliştirmesi bekleniyor. Bu görevler, sadece bilimsel anlayışımızı artırmakla kalmayacak, aynı zamanda Ay ve Mars'a yönelik gelecekteki insanlı keşif görevlerini de destekleyecektir. Hava koşulları açısından, Kennedy Uzay Merkezi'nde fırlatma penceresi için %90 oranında elverişli koşullar bulunuyordu.
IMAP görevi, Güneş'in etrafımızdaki manyetik baloncuğu olan helyosferi haritalayacak. Bu görev, sistemimizin sınırındaki parçacık etkileşimlerini inceleyerek, helyosferin Dünya'yı kozmik ışınlardan nasıl koruduğuna dair anlayışımızı derinleştirmeyi amaçlıyor. Helyosferin, galaksiden gelen zararlı radyasyonun yaklaşık %90'ını engellediği ve bu sayede Dünya'daki yaşamı koruduğu belirtiliyor. IMAP, Güneş'ten gelen yüklü parçacıkların (güneş rüzgarı) ve yerel yıldızlararası ortamın etkileşimini inceleyerek, uzaydaki parçacıkların nasıl hızlandığını anlamaya odaklanacak. Bu görev, Güneş'in sistemimiz üzerindeki etkilerini ve dış uzaydan gelen radyasyona karşı nasıl bir kalkan görevi gördüğünü haritalandıracak.
Carruthers Jeokorona Gözlemevi ise Dünya'nın en dış atmosfer tabakası olan egzosferi incelemeye adanmış ilk görev olma özelliğini taşıyor. Bu gözlemevi, egzosferin ultraviyole parıltısını gözlemleyerek, güneş fırtınalarına ve mevsimsel değişimlere nasıl tepki verdiğini anlamaya odaklanacak. Bu çalışma, Dünya'nın üst atmosferinin güneş radyasyonuyla nasıl etkileşime girdiğine dair yeni bilgiler sunacak. Egzosfer, Dünya ile uzay arasındaki ilk sınır olarak kabul ediliyor ve Carruthers görevi, bu katmanın yapısını, boyutunu ve yoğunluğunu inceleyerek uzay havasının gezegenimiz üzerindeki etkilerini daha iyi anlamamıza yardımcı olacak.
NOAA'nın SWFO-L1 uzay aracı, Lagrange Noktası 1'de (L1) sürekli bir uzay havası gözlemevi olarak hizmet verecek. Bu uydu, Dünya'ya yakın uzay koşullarını ve güneş aktivitesini 7/24 izleyerek, güneş fırtınaları için erken uyarılar sağlayacak. SWFO-L1'in, özellikle elektrik şebekeleri, havacılık ve uydu iletişimi gibi kritik altyapıları uzay havasının olumsuz etkilerinden korumada önemli bir rol oynaması bekleniyor. Bu tür uzay hava olaylarının, güç şebekelerinde arızalara, uydu iletişiminde kesintilere ve hatta GPS sinyallerinde bozulmalara yol açabileceği biliniyor. SWFO-L1, bu tür olaylara karşı önleyici tedbirler alınması için kritik bir ön uyarı sistemi olacak.