Yucatán Yarımadası'nda yaklaşık bin yıl önce Maya uygarlığının çöküşüne uzun süreli ve tekrarlayan kuraklıkların önemli ölçüde katkıda bulunduğu yönündeki kanıtlar, University of Cambridge'den araştırmacıların Tzabnah mağarasındaki sarkıtları incelemesiyle daha da güçlendi. MS 871 ile 1021 yılları arasındaki yağış düzenlerinin ayrıntılı bir rekonstrüksiyonunu çıkaran çalışma, bu dönemde sekiz kuraklık olayının yaşandığını ve en uzun süreninin MS 929'da başlayıp 13 yıl devam ettiğini ortaya koydu. Bu tür aşırı iklim koşullarının Maya tarımını derinden etkileyerek gıda kıtlığına ve siyasi istikrarsızlığa yol açtığı düşünülüyor.
Daha önceki araştırmalar da MS 800 ile 1100 yılları arasındaki düşük yağış dönemlerinin Maya medeniyetinin gerilemesiyle ilişkili olduğunu öne sürmüştü. Yeni çalışma, sarkıtların yıllık büyüme katmanlarını inceleyerek kuraklıkların kesin sürelerini ve etkilerini daha net bir şekilde belirledi. Maya toplumunun su yönetimi ve depolama sistemlerinin gelişmiş olmasına rağmen, aşırı kuraklık dönemlerinde yetersiz kaldığı belirtiliyor. Uxmal gibi bölgesel başkentlerin siyasi ve sosyal olarak istikrarsızlaştığı, Chichén Itzá gibi diğer merkezlerin ise daha geniş ticaret ağları sayesinde bu süreci daha iyi yönetebildiği öne sürülüyor. Bu bulgular, iklim değişikliğinin karmaşık toplumlar üzerindeki etkilerini anlamak açısından değerli bilgiler sunuyor.