Meteorolojik analiz uzmanları, Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi'nin (NOAA) İklim Tahmin Merkezi (CPC) tarafından yaklaşık %55 olarak belirlenen önemli bir olasılığı şu anda yakından izliyorlar. Bu olasılık, 2025-2026 kış sezonunun erken döneminde bir La Niña iklim düzeninin kurulmasını takiben, Ocak ayından Mart 2026'ya kadar El Niño-Güney Salınımı (ENSO) nötr durumuna geçiş yapılacağını gösteriyor. La Niña koşulları, merkezi ve doğu ekvatoral Pasifik Okyanusu'ndaki deniz yüzeyi sıcaklıklarının (DST) ortalamanın altında seyretmesiyle Eylül 2025'te ortaya çıkmıştı. CPC, kışın başlangıcında La Niña olasılıklarının %75 civarında olduğunu, ancak kış sonuna doğru %60'ın altına düşeceğini öngörüyor. Bu projeksiyon, desenin hem kısa süreli hem de zayıf olacağına işaret ediyor. Bu döngüsel okyanus ve atmosfer salınımı, küresel hava örüntüsünde büyük değişikliklere yol açabilen güçlü bir etken olsa da, zayıf bir olayın geleneksel etkileri azaltması bekleniyor.
Bu hava deseninin ortaya çıkışı, iklim sisteminin bilinen büyük ritminin bir parçasıdır; La Niña, El Niño'nun karşıtı olan soğuk fazı temsil eder. La Niña, Niño-3.4 bölgesindeki DST anormalliklerinin, üst üste gelen beş, üç aylık dönem boyunca -0.5°C veya daha düşük olmasıyla resmiyet kazanır. Mevcut veriler, sistemin La Niña koşullarını yansıttığını teyit ediyor; en son haftalık Niño-3.4 endeks değeri -0.5°C olarak ölçüldü. Tahmin uzmanları, desenin zayıf kalacağını öngörüyor; bu durum, DST anormalliklerinin -0.5°C ile -0.9°C arasında olmasıyla tanımlanır. Bu, öngörülebilir sinyallerin hava tahminlerini etkilemeye devam edebileceği anlamına gelse de, beklenen sonuçların güçlü bir La Niña olayına kıyasla daha az kesinlik taşıdığı anlamına geliyor.
Kuzey Amerika genelinde, tahmin edilen zayıf La Niña yapısı, jet akımında sık sık meydana gelen kaymalarla karakterize edilen değişken bir mevsimi beraberinde getirebilir. Tarihsel olarak bakıldığında, La Niña, Kuzey bölgelerinde daha soğuk ve fırtınalı hava koşullarına, Güney bölgelerinde ise daha ılıman ve kurak koşullara neden olma eğilimindedir. Özellikle Pasifik Kuzeybatı ve kuzey dağ sıralarının yüksek kesimleri, sık sık gelen Alaska Körfezi fırtına sistemleri sayesinde ortalamanın üzerinde yağış ve önemli kar birikimleri görebilir. Buna karşın, Amerika Birleşik Devletleri'nin güneybatı ve güneydoğu eyaletlerinin daha sıcak ve belirgin ölçüde daha kurak eğilimlere yönelmesi beklenmektedir; bu durum, Güneybatı'da kuraklığın devam etme olasılığını artırmaktadır.
Bu salınımın etkisi, sadece Amerika kıtasıyla sınırlı kalmayıp küresel ölçekte hissedilmektedir. Avrupa'nın atmosferik tepkisi, Kuzey Atlantik Salınımı'ndaki değişiklikler aracılığıyla dolaylı olarak şekillenir. Bu durum, kıtanın kuzeybatı uçlarında daha ılıman ve nemli hava koşullarına yol açabilirken, orta ve doğu kesimler daha soğuk hava dalgaları ve azalan nem ile karşılaşabilir. Ayrıca, Doğu Asya'da, özellikle Japon Denizi'ne kıyısı olan bölgeler, soğuk hava akınlarında bir artışa hazırlanmalıdır; bu da alışılmışın dışında yoğun kar yağışlarına neden olabilir. Ekvatoral Pasifik DST'lerindeki değişim hızı, tahminciler için temel bir gösterge olmayı sürdürmektedir; zira hızlı bir soğuma, genellikle sonbahar sonuna doğru La Niña tahminini kesinleştirmektedir.