NASA'nın Parker Solar Probe'u, Güneş'in atmosferinde manyetik yeniden bağlanmayı ilk kez doğrudan gözlemleyerek, yaklaşık 70 yıllık bir güneş gizemini çözdü. Bu çığır açan bulgu, 20 Eylül 2022'deki 13. Güneş karşılaşması sırasında elde edildi ve uzun süredir teorize edilen olguyu doğruladı. Southwest Research Institute'tan çalışmanın baş yazarı Dr. Ritesh Patel, probe'un ölçümlerinin on yıllardır süren sayısal simülasyon modellerini doğruladığını belirtti.
Manyetik yeniden bağlanma, Güneş'in manyetik alanlarının kırılıp yeniden şekillenerek muazzam miktarda enerji saldığı ve parçacıkları hızlandırdığı bir süreçtir. Bu süreç, güneş patlamaları ve koronal kütle atımları gibi uzay havası olaylarının temelini oluşturur. Bu olaylar, Dünya'daki elektrik şebekeleri, uydu iletişimi ve navigasyon sistemleri gibi teknolojileri olumsuz etkileyebilir.
Avrupa Uzay Ajansı'nın Solar Orbiter'ı da bu sonuçları destekleyen ek gözlemler sağladı. Manyetik yeniden bağlanmayı anlamak, uzay havası tahminlerini iyileştirmek ve Dünya'daki teknolojilerimizi korumak için hayati önem taşımaktadır.
Manyetik yeniden bağlanma teorisi, 1950'lerde İngiliz uzay bilimci James Dungey'nin doktora teziyle ortaya atılmış ve 1956'da Peter Sweet ve Eugene Parker tarafından geliştirilmiştir. Parker Solar Probe'un 2018'deki fırlatılışından bu yana, Güneş'in dış atmosferine girerek bu tür olayları incelemek mümkün olmuştur. Daha önce bu süreç, Dünya'nın manyetosferinde NASA'nın Magnetospheric Multiscale (MMS) görevi gibi görevlerle gözlemlenebilmişti.
Dr. Patel'in de belirttiği gibi, bu veriler gelecekteki modeller için güçlü kısıtlamalar sunarak Güneş'in davranışını daha iyi anlamamıza olanak tanıyacaktır. Bu keşifler, Güneş'in patlayıcı doğasını anlamamıza yardımcı olmanın yanı sıra, uzay havası tahminlerini geliştirerek Dünya'daki teknolojilerimizi koruma potansiyeli taşımaktadır.