Önemli bir dil grubu olan Dravid dil ailesinin, binlerce yıl önce, muhtemelen İndus Vadisi Uygarlığı sırasında var olan bir proto-Dravid dilinden kaynaklandığına inanılmaktadır. VI Subramaniam, Bhadriraju Krishnamurti, KK Gowda ve Robert Caldwell gibi dilbilimciler tarafından desteklenen bu teori, tüm Dravid dillerinin ortak bir ataya sahip olduğunu öne sürmektedir.
İndus Vadisi Uygarlığı'nın çöküşü ve ardından gelen göçlerden sonra, bu diller farklılaştı. Bu proto-dilin bir kolu, günümüz Pakistan'ında hala konuşulan Brahui diline evrildi. Ajith Kanna, Brahui ve Güney Hindistan dilleri arasındaki bağlantıyı vurgulayarak, fiillerin zamirin cinsiyetinden bağımsız olarak değişmediği, dilbilgisel cinsiyetlerin eksikliği gibi ortak özelliklerine dikkat çekiyor.
Dravid dilleri, Hint-Aryan dillerine kıyasla belirgin özellikler sergiler. Özellikle, vücut parçaları ve sayılar için kullanılan kelimeler, Dravid ailesi genelinde tutarlılık gösterir. Tamil dilinin, proto-Dravid dilinin daha fazla özelliğini koruduğu düşünülürken, Kannada dili değişikliklere daha kolay adapte olmuştur. Tarihçiler, bir dilin yaşının, ortak bir atadan evriminden daha az önemli olduğunu vurgulamaktadır.
Yazı sistemlerinin ve yazı materyallerinin evrimi de kelimelerin gelişimini etkilemiştir. Örneğin, erken Kannada yazılarındaki "zha" harfi, yazım kısıtlamaları nedeniyle değişime uğramıştır. Kerala'da, hindistan cevizi yaprakları üzerine yazma uygulaması, yuvarlak harf biçimlerinin gelişimine yol açmıştır.