Canlı dans gösterilerine katılmak, izleyiciler arasında beyin aktivitelerinin senkronize olmasını sağlayarak ortak bir odaklanma ve sosyal bağ oluşturuyor; bu durum, kolektif deneyimleri anlamamızda önemli bir pencere açabilir.
University College London (UCL) ve Max Planck Deneysel Estetik Enstitüsü araştırmacıları tarafından iScience dergisinde yayımlanan bir çalışma, canlı dans izlerken özellikle dansçıların göz teması kurduğu anlarda, izleyicilerin delta bantındaki beyin dalgalarının senkronize olduğunu ortaya koydu. Araştırmaya 59 katılımcı dahil edildi ve Seke Chimutengwende'nin koreografisini yaptığı çağdaş dans eseri "Detective Work" izlendi.
EEG başlıkları kullanılarak yapılan ölçümlerde, izleyicilerin beyin dalgalarının canlı performans sırasında, aynı eseri yalnız veya grup halinde kayıttan izlediklerine kıyasla daha fazla senkronize olduğu gözlemlendi. Bu sonuç, canlı performans deneyiminin, kayıtlarda yakalanamayan kolektif katılımı teşvik ettiğini gösteriyor. 2020'den beri UCL, Londra Üniversitesi Goldsmiths, Max Planck Enstitüsü ve Siobhan Davies Stüdyoları iş birliğiyle yürütülen NEUROLIVE projesi, bir performansın içinde bulunmanın eşsiz doğasını araştırıyor ve 2025 yılında sonuçlarını açıklamayı planlıyor.
Bu bulgular, daha önce yapılan araştırmalarla uyumlu olarak canlı dans gösterilerinin izleyiciler arasında sinirsel senkroniyi artırdığını destekliyor. Örneğin, 2023 yılında yapılan bir çalışma, salon dansı eğitiminin dansçılar arasında sinirsel benzerliği teşvik ettiğini göstermişti. Bu araştırma, canlı dansın izleyici katılımı üzerindeki etkisini ve sunduğu benzersiz sosyal ve bilişsel deneyimleri vurguluyor.
Bu keşif, canlı performanslar gibi paylaşılan deneyimlerin insanları daha derin bir seviyede birleştirme gücünü ortaya koyuyor. Beyinlerimizin bu tür etkinlikler sırasında nasıl senkronize olduğunu anlamak, sosyal uyum ve sanatın refahımız üzerindeki etkisi hakkında değerli bilgiler sunabilir.