Projekt rezolucji USA i Izraela w RB ONZ: Międzynarodowe Siły Stabilizacyjne w Strefie Gazy

W ścisłej koordynacji z Izraelem, Stany Zjednoczone przedłożyły Radzie Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) projekt rezolucji na początku listopada 2025 roku. Dokument ten zakłada utworzenie Międzynarodowych Sił Stabilizacyjnych (MFS), których głównym zadaniem byłoby sprawowanie kontroli nad procesem demilitaryzacji Strefy Gazy. Inicjatywa ta, mająca na celu zainicjowanie nowego, krytycznego etapu międzynarodowego zaangażowania w uregulowanie sytuacji w regionie, przewiduje początkowy mandat na okres dwuletni, z możliwością jego późniejszego przedłużenia. Jest to kluczowy krok w kierunku długoterminowej stabilizacji po miesiącach konfliktu.

Podstawowym celem proponowanego kontyngentu jest nadzorowanie całkowitego rozbrojenia Strefy Gazy. Obejmuje to szereg działań, w tym zniszczenie istniejącej infrastruktury wojskowej i ofensywnej, a także skuteczne zapobieganie jej odbudowie. Ponadto, MFS mają zapewnić trwałe zaprzestanie używania broni przez pozapaństwowe ugrupowania zbrojne, co jest warunkiem koniecznym dla bezpieczeństwa regionalnego. W ramach szerszego planu stabilizacyjnego, misja MFS ma również wspierać szkolenie i przygotowanie nowej palestyńskiej policji, która będzie odpowiedzialna za utrzymanie porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego. Ten dualny charakter misji – wojskowy i cywilny – podkreśla jej złożoność.

Kluczowym i strategicznym założeniem planu jest to, że skład kontyngentu MFS będzie obejmował wyłącznie personel wojskowy pochodzący z państw arabskich i muzułmańskich. Taka decyzja ma fundamentalne znaczenie dla uniknięcia postrzegania misji jako obcej interwencji lub okupacji, co mogłoby podważyć jej legitymację w oczach lokalnej ludności. W przeciwieństwie do tego, kraje zachodnie, choć nie będą bezpośrednio uczestniczyć w działaniach naziemnych, mają świadczyć niezbędne wsparcie logistyczne oraz pełnić funkcje dowodzenia z zewnątrz. Jeden z amerykańskich urzędników, komentując specyfikę operacji, określił te jednostki mianem „sił przymusu”, co wyraźnie odróżnia ich mandat i charakter działań od tradycyjnych, mniej inwazyjnych sił pokojowych.

Zainteresowanie udziałem w tej potencjalnie trudnej misji pokojowej wyraziły już takie państwa jak Indonezja, Egipt, Azerbejdżan i Turcja. Szczególnie znacząca jest deklaracja Indonezji, która wcześniej sygnalizowała gotowość do wysłania imponującej liczby, bo aż do 20 000 żołnierzy. Projekt rezolucji opiera się na szeroko zakrojonym, 20-punktowym planie opracowanym przez prezydenta USA. Plan ten, poza aspektem militarnym, przewiduje również utworzenie „Rady Pokoju” (BoP) jako tymczasowej administracji przejściowej, która, jak powszechnie się przypuszcza, będzie kierowana bezpośrednio przez prezydenta USA. Inicjatywa ta wpisuje się w szerszy kontekst dyplomatyczny, stanowiąc logiczną konsekwencję wcześniejszych decyzji RB ONZ, w tym rezolucji z marca 2024 roku dotyczącej natychmiastowego zawieszenia broni oraz zatwierdzenia w czerwcu 2024 roku amerykańskich propozycji, które położyły kres ośmiomiesięcznej operacji Izraela.

Na dzień 7 listopada 2025 roku dokument ten jest przedmiotem intensywnych negocjacji i dyskusji w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, a ostateczne głosowanie ma odbyć się w najbliższych tygodniach. Powodzenie tej skomplikowanej konstrukcji polityczno-wojskowej zależy od zdolności wszystkich zaangażowanych stron do znalezienia punktów stycznych i wykazania wewnętrznej jasności co do intencji i celów. Niezależnie od trwających rozmów, plan zakłada, że rozlokowanie pierwszych jednostek Międzynarodowych Sił Stabilizacyjnych rozpocznie się już w styczniu 2026 roku.