17 sierpnia 2025 roku prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski, wraz z przywódcami Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii, ma się spotkać w Waszyngtonie z prezydentem Stanów Zjednoczonych Donaldem Trumpem. Głównym celem rozmów jest uzyskanie silnych gwarancji bezpieczeństwa dla Ukrainy. Spotkanie to jest bezpośrednią kontynuacją szczytu, który odbył się dwa dni wcześniej na Alasce, gdzie Trump i prezydent Rosji Władimir Putin omawiali konflikt. Choć na szczycie na Alasce nie osiągnięto formalnego porozumienia, prezydent Trump zasugerował możliwość ustępstw terytorialnych w zamian za pokój, co wywołało zaniepokojenie europejskich sojuszników i sceptycyzm Kijowa, zwłaszcza w kontekście wcześniejszych naruszeń umów przez Rosję, takich jak aneksja Krymu w 2014 roku.
Europejscy przywódcy, w tym kanclerz Niemiec Friedrich Merz, prezydent Francji Emmanuel Macron i brytyjski premier Keir Starmer, towarzyszą Zełenskiemu w Waszyngtonie, aby przedstawić zjednoczony front i wesprzeć go w tych kluczowych dla przyszłości Ukrainy rozmowach. Prezydent Macron podkreślił, że słabość w obliczu Rosji może prowadzić do przyszłych konfliktów. Stany Zjednoczone, poprzez swojego specjalnego wysłannika Steve'a Witkoffa, zadeklarowały gotowość do udzielenia gwarancji bezpieczeństwa na wzór Artykułu 5 NATO, bezpośrednio, a nie za pośrednictwem Sojuszu. Witkoff określił to jako "przełomowe", wskazując na zgodę Rosji na takie rozwiązanie. Europejska Komisja, reprezentowana przez Ursulę von der Leyen, wyraziła zadowolenie z gotowości Trumpa do wkładu w gwarancje bezpieczeństwa, podkreślając gotowość Unii Europejskiej do "dołożenia swojej części". Von der Leyen dodała, że Ukraina musi otrzymać wystarczającą ilość broni, aby stać się "stalowym jeżozwierzem – niestrawnym dla potencjalnych najeźdźców". Zełenski, doceniając gotowość USA do udziału w gwarancjach bezpieczeństwa, zaznaczył, że nie może zrezygnować z terytoriów, co jest zgodne z konstytucją Ukrainy. Podkreślił również, że gwarancje bezpieczeństwa muszą być praktyczne i wiążące, a członkostwo w UE postrzega jako część tych gwarancji. Historyczne precedensy, takie jak Memorandum Budapeszteńskie z 1994 roku, w którym gwarancje bezpieczeństwa okazały się niewystarczające, rzucają cień na obecne ustalenia. Niemniej jednak, europejskie kraje zwiększają wydatki na obronność, dążąc do osiągnięcia 5% PKB, co odzwierciedla rosnące poczucie niepewności i zagrożenia ze strony Rosji. Rozmowy te stanowią kluczowy moment w kształtowaniu przyszłego bezpieczeństwa Europy i jej stosunków z Rosją.