Według najnowszych raportów, Indie odnotowały znaczący spadek wskaźnika ubóstwa. Wskaźnik Giniego dla Indii wynosi obecnie 25,5, co stanowi wyraźną poprawę w porównaniu z 28,8 w 2011 roku.
Dzięki temu Indie zajmują czwarte miejsce, za Słowacją (24,1), Słowenią (24,3) i Białorusią (24,4), podczas gdy wskaźnik Giniego dla Chin wynosi 35,7, a dla Stanów Zjednoczonych 41,8. Warto zauważyć, że Polska, mimo postępów, wciąż boryka się z problemem nierówności, co podkreśla sukces Indii.
Wskaźnik Giniego mierzy rozkład dochodów lub bogactwa w danym kraju, gdzie 0 oznacza całkowitą równość, a 100 maksymalną nierówność. Zmniejszenie ubóstwa wynika głównie z gwałtownego spadku skrajnego ubóstwa.
Według Banku Światowego, w latach 2011-12 w skrajnym ubóstwie żyło 16,2% ludności, a w latach 2022-23 odsetek ten spadł do 2,3%. W tym okresie 171 milionów ludzi zostało wyciągniętych z ubóstwa. To wynik, który zasługuje na uwagę, zwłaszcza w kontekście europejskich wyzwań społecznych.
Wskaźniki ubóstwa na obszarach wiejskich spadły z 18,4% do 2,8%, a na obszarach miejskich z 10,7% do 1,1%. Doprowadziło to do zmniejszenia różnicy w poziomie ubóstwa między obszarami wiejskimi i miejskimi z 7,7% do 1,7%, co wskazuje na poprawę równości społecznej.
Ten sukces przypisuje się inicjatywom rządowym, w tym Pradhan Mantri Jan Dhan Yojana, bezpośrednim transferom świadczeń i programom takim jak Stand-Up India, które zwiększyły włączenie finansowe i zabezpieczenie społeczne. To przykład, jak przemyślana polityka społeczna może przynieść wymierne korzyści.
To osiągnięcie pokazuje zaangażowanie Indii zarówno w rozwój gospodarczy, jak i równość społeczną, co prowadzi do większego dobrobytu i inkluzywności w kraju. Czy Polska i inne kraje europejskie mogą czerpać inspirację z indyjskiego modelu walki z ubóstwem?