W obliczu pogłębiającego się kryzysu humanitarnego w Strefie Gazy, Unia Europejska doświadcza znaczących podziałów w kwestii nałożenia sankcji na Izrael. Brak jednomyślności wśród państw członkowskich opóźnia decyzje dotyczące propozycji Komisji Europejskiej, takich jak zablokowanie dostępu do funduszy badawczych UE, co uwypukla trudności w kształtowaniu wspólnej polityki zagranicznej bloku.
Niemcy, pod przywództwem kanclerza Friedricha Merza, podjęły jednostronne działania, ogłaszając 8 sierpnia 2025 roku wstrzymanie eksportu broni do Izraela, która mogłaby zostać użyta w Gazie. Ta decyzja, będąca znaczącą zmianą w polityce Berlina, odzwierciedla rosnące zaniepokojenie wpływem działań wojskowych na ludność cywilną, mimo potwierdzania prawa Izraela do samoobrony. Niemieckie społeczeństwo, według sondaży, w większości opowiada się za wywieraniem większego nacisku na Izrael w kwestii sytuacji w Gazie.
W tym samym czasie Wielka Brytania, poprzez Sekretarza Spraw Zagranicznych Davida Lammiego, zawiesiła negocjacje w sprawie umowy o wolnym handlu z Izraelem 20 maja 2025 roku, w odpowiedzi na wypowiedzi izraelskich ministrów dotyczące „oczyszczania” Gazy. Brytyjskie stanowisko podkreśla, że wydarzenia w Gazie szkodzą relacjom brytyjsko-izraelskim.
Na froncie społecznym, w Niderlandach miały miejsce masowe protesty „Czerwona Linia” od 18 maja do 15 czerwca 2025 roku, z kulminacyjnym zgromadzeniem 15 czerwca, które zgromadziło ponad 150 000 uczestników. Domagano się sankcji wobec Izraela, zawieszenia umowy stowarzyszeniowej UE-Izrael oraz dostępu do pomocy humanitarnej dla Gazy.
W Irlandii, Minister Spraw Zagranicznych Simon Harris 24 czerwca 2025 roku przedstawił projekt ustawy „Ustawa o osiedlach izraelskich (zakaz importu towarów) z 2025 r.”, który ma na celu penalizowanie importu towarów z izraelskich osiedli na terytoriach okupowanych.
Na arenie międzynarodowej, 15 lipca 2025 roku Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości (MTS) przyjął środki tymczasowe w sprawie o ludobójstwo wniesionej przez Republikę Południowej Afryki przeciwko Izraelowi. Tego samego dnia Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) wydał nakazy aresztowania dla izraelskiego premiera Benjamina Netanjahu i byłego ministra obrony Yoava Gallanta w związku z zarzutami o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości, choć późniejsze orzeczenia apelacyjne z 24 kwietnia 2025 roku uchyliły te nakazy, zamrażając sprawę do czasu dalszych przesłuchań.
Te wielowymiarowe działania państw i organizacji międzynarodowych ilustrują głębokie podziały w Europie i na świecie w kwestii reakcji na kryzys w Gazie, odzwierciedlając złożoność sytuacji oraz różnorodne priorytety polityczne i humanitarne.