Kuba zmaga się z najpoważniejszym kryzysem energetycznym od dziesięcioleci, który doprowadził do codziennych, powszechnych przerw w dostawach prądu, paraliżując życie codzienne, gospodarkę i kluczowe sektory społeczne.
Narodowy System Energetyczny (SEN) doświadczył 10 września 2025 roku kolejnego załamania, które pozbawiło prądu całą wyspę. Jest to piąte ogólnokrajowe zaćmienie od końca 2024 roku i drugie w bieżącym roku, co podkreśla głębokość problemu. W wielu regionach Kuby przerwy w dostawach energii elektrycznej sięgają 20 godzin dziennie, podczas gdy w Hawanie mieszkańcy zmagają się z 4-5 godzinnymi wyłączeniami. Te drastyczne ograniczenia zakłócają normalne funkcjonowanie społeczeństwa, prowadząc do odwoływania zajęć sportowych, edukacyjnych i zawodowych.
Prywatne przedsiębiorstwa, pozbawione niezawodnego źródła zasilania, polegają na drogim i trudno dostępnym paliwie z czarnego rynku do zasilania generatorów. Sektor turystyczny, kluczowy dla gospodarki wyspy, również odczuwa skutki kryzysu. Hotele turystyczne, mimo posiadania własnych systemów zasilania, nie są w stanie zapewnić pełnej obsługi z powodu sparaliżowanej infrastruktury.
Przyczyny kryzysu są złożone i obejmują przestarzałą infrastrukturę energetyczną, opartą na wiekowych elektrowniach, które od lat nie przeszły modernizacji. Dodatkowo, wyspa boryka się z chronicznym niedoborem paliwa, głównie ropy naftowej, a dostawy z tradycyjnych źródeł, takich jak Wenezuela, Meksyk i Rosja, uległy znacznemu ograniczeniu. Brak inwestycji w odnawialne źródła energii, takie jak energia słoneczna czy wiatrowa, dodatkowo pogłębia problem.
Odbudowa zdewastowanej energetyki Kuby wymagałaby około 10 miliardów dolarów, środków, na które obecny rząd nie może sobie pozwolić. Kryzys wpływa na spadek dochodów w sektorze turystycznym, generując milionowe straty dla operatorów hotelowych. Sytuacja na Kubie stanowi odzwierciedlenie globalnych wyzwań związanych z bezpieczeństwem energetycznym i potrzebą transformacji w kierunku bardziej zrównoważonych źródeł energii.