Wizyta przywódcy Korei Północnej Kim Dzong Una w Chinach, wraz z jego córką Kim Ju Ae, wzbudziła znaczące zainteresowanie międzynarodowe, podsycając spekulacje na temat jej roli w przyszłym przywództwie kraju.
Obecność Kim Ju Ae, której wiek szacuje się na około 12-13 lat, na paradzie wojskowej w Pekinie, upamiętniającej 80. rocznicę zakończenia II wojny światowej, jest postrzegana jako kluczowy element w procesie przygotowania jej do objęcia następstwa po ojcu. Ta podróż, będąca pierwszym publicznym wystąpieniem Kim Ju Ae poza granicami Korei Północnej, podkreśla zacieśnianie więzi między Phenianem a Pekinem.
Według agencji wywiadowczych Korei Południowej, w tym Narodowej Służby Wywiadowczej (NIS), wizyta ta miała na celu umocnienie narracji sukcesyjnej wokół Kim Ju Ae. Pomimo unikania bezpośredniego kontaktu z mediami, jej udział w wydarzeniu i udostępnianie materiałów filmowych oraz zdjęć przez północnokoreańskie media państwowe wystarczyły do zbudowania wizerunku przyszłego następcy. NIS uważa wszelkie spekulacje dotyczące innych dzieci Kim Dzong Una za niewiarygodne, co dodatkowo wzmacnia pozycję Kim Ju Ae.
Podjęto szczególne środki ostrożności, aby zminimalizować ekspozycję danych biometrycznych Kim Dzong Una i jego córki, co sugeruje strategiczne podejście do ich publicznego wizerunku. Wizyta ta wpisuje się w historyczne wzorce przekazywania władzy w Korei Północnej, gdzie poprzedni przywódcy również zabierali swoich następców w podróże do Chin.
Obecność Kim Ju Ae na ważnym wydarzeniu międzynarodowym, obok przywódców takich jak Xi Jinping i Władimir Putin, stanowi sygnał o rosnącym znaczeniu jej roli i potencjalnym umacnianiu sojuszu między Koreą Północną, Chinami a Rosją. Eksperci wskazują, że podróż ta może być próbą zminimalizowania wątpliwości co do możliwości objęcia władzy przez kobietę w patriarchalnym społeczeństwie Korei Północnej.
Kim Dzong Un, według oceny NIS, postrzega tę wizytę jako sukces dyplomatyczny, który pozwolił mu zaprezentować się jako przywódca "normalnego państwa" i podkreślić solidarność z kluczowymi partnerami, jednocześnie umacniając wizerunek ciągłości władzy w swoim kraju.