W sierpniu 2025 roku, projekt Międzynarodowego Eksperymentalnego Reaktora Termojądrowego (ITER) we Francji odnotował znaczący postęp dzięki dostarczeniu kluczowego komponentu z Chin. Ten masywny system zasilania magnetycznego jest niezbędny do działania tokamaka, urządzenia służącego do ograniczania plazmy w procesie syntezy jądrowej.
Dostawa ta podkreśla kluczową rolę współpracy międzynarodowej w postępie technologii syntezy jądrowej. W projekcie ITER uczestniczy siedem globalnych partnerów: Unia Europejska, Chiny, Stany Zjednoczone, Rosja, Japonia, Indie i Korea Południowa. Dostarczony komponent, znany jako podajniki cewek korygujących, ma średnicę 15 metrów i waży około 1,6 miliona kilogramów. Odgrywa on kluczową rolę w zarządzaniu zasilaniem i chłodzeniem magnesów, a także stanowi krytyczny element bezpieczeństwa.
System ten, opracowany przez Instytut Fizyki Plazmy Chińskiej Akademii Nauk, jest uważany za "linię życia" systemu magnesów ITER. Dostarcza energię i media chłodzące, przesyła sygnały sterujące oraz działa jako kanał rozładowania dla bezpiecznego uwolnienia zgromadzonej energii magnetycznej. Jest to najbardziej złożony pakiet zamówień Chin dla ITER, składający się z 31 zestawów o łącznej masie około 1600 ton.
Synteza jądrowa oferuje znaczące korzyści w porównaniu z obecnymi metodami produkcji energii, wytwarzając minimalną ilość długożyciowych odpadów radioaktywnych i bardzo mało CO2. Celem jest odtworzenie procesu zachodzącego w Słońcu poprzez łączenie jąder wodoru w celu wytworzenia ciepła i światła, potencjalnie przekształcając produkcję energii w czystszy i bardziej zrównoważony system. Jedna gram mieszanki deuteru i trytu w procesie syntezy jądrowej produkuje 90 000 kilowatogodzin energii, co odpowiada 11 tonom węgla.
Jednakże, wyzwania techniczne i finansowe są ogromne, a szacowany całkowity koszt przekracza 24 miliardy dolarów, z niektórymi szacunkami sięgającymi nawet 65 miliardów dolarów. Projekt ITER, który pierwotnie miał rozpocząć działalność w 2020 roku, napotkał opóźnienia z powodu pandemii COVID-19, problemów z komponentami i zmian projektowych. Obecnie ukończenie projektu jest przesunięte na 2039 rok, z pierwszymi operacjami badawczymi zaplanowanymi na 2035 rok.
Pomimo tych wyzwań, postęp w budowie i dostarczenie kluczowych komponentów, takich jak ten z Chin, świadczy o postępie w kierunku osiągnięcia tego ambitnego celu. W miarę postępu prac w Cadarache, pozostaje pytanie, czy tę złożoną technologię można opanować, aby przekształcić naszą przyszłość energetyczną, otwierając drogę do nowej ery czystej i niemal nieograniczonej energii.