Osoby sprawujące codzienną, nieodpłatną opiekę nad bliskimi często doświadczają głębokiego obciążenia emocjonalnego. Skupiając się na potrzebach innych, zapominają o własnym dobrostanie, co prowadzi do uczucia osamotnienia, chronicznego stresu, a nawet poczucia bycia niewidzialnym. W odpowiedzi na te wyzwania, badania Uniwersytetu w Cambridge eksplorują innowacyjne rozwiązania, w tym regularne interakcje z robotami społecznymi.
Badanie, przeprowadzone przez okres pięciu tygodni, polegało na regularnych, dwutygodniowych sesjach z robotem Pepper, zaprojektowanym do prowadzenia prostych rozmów. Początkowa nieśmiałość uczestników ustępowała miejsca stopniowemu otwieraniu się – opiekunowie zaczęli dzielić się osobistymi refleksjami i emocjami. Rezultatem tych interakcji było zauważalne zmniejszenie poziomu stresu i poczucia izolacji, a także poprawa nastroju i równowagi emocjonalnej.
Dr Guy Laban, główny badacz, podkreśla, że opiekunowie często pozbawieni są przestrzeni do mówienia o sobie, a rozmowy z robotem wypełniły tę lukę, pomagając wielu osobom poczuć się mniej samotnymi i bardziej świadomymi własnych potrzeb. Naukowcy wskazują, że możliwość werbalizowania swoich doświadczeń, nawet w rozmowie z maszyną, może być kluczowa w procesie przepracowywania trudnych emocji.
Uczestnicy badania zauważyli, że dzięki tym interakcjom byli w stanie pozytywnie zreframować swoją rolę opiekuna, redukując poczucie winy i zwiększając akceptację. Profesor Emily Cross zaznacza, że jest to jedno z pierwszych badań pokazujących, jak rozmowy z robotem mogą znacząco zredukować poczucie samotności i stresu u opiekunów, otwierając nowe perspektywy dla robotów społecznych jako źródła komfortu w sytuacjach, gdy ludzkie wsparcie jest ograniczone.
Roboty społeczne, takie jak Pepper, są coraz częściej wykorzystywane w badaniach nad wsparciem emocjonalnym i społecznym. Ich zdolność do rozpoznawania ludzkich emocji, prowadzenia dialogu i reagowania na sygnały niewerbalne czyni je obiecującymi narzędziami. Choć nie zastąpią one głębi ludzkich relacji i empatii, mogą stanowić cenne uzupełnienie systemów wsparcia, oferując ulgę w codziennym funkcjonowaniu. W miarę rozwoju technologii, roboty te mogą nie tylko oferować praktyczną pomoc, ale także nieść kluczowe wsparcie emocjonalne, pomagając przeciwdziałać wypaleniu opiekunów i podnosząc ogólny poziom ich dobrostanu.