Kredyt za zdjęcie: NASA/SDO.
W połowie października 2025 roku uwaga naukowców ponownie skupiła się na dynamice pogody kosmicznej. Średniej wielkości dziura koronalna, która jest nieprzerwanie obserwowana na Słońcu już od czterech miesięcy, osiągnęła krytyczną fazę swojego cyklu rotacyjnego i skierowała się bezpośrednio w stronę naszej planety.
Ta struktura nie jest zjawiskiem nagłym. Dane archiwalne potwierdzają jej istnienie co najmniej od lipca bieżącego roku. Ponieważ Słońce wykonuje obrót wokół własnej osi w cyklu trwającym około 27 dób, tego typu anomalie regularnie powracają w pobliże Ziemi. Badacze podkreślają, że pierwotnie dziura znajdowała się powyżej równika słonecznego i nie stanowiła bezpośredniego zagrożenia. Jednak w ostatnim czasie znacząco się rozszerzyła i przesunęła w kierunku linii równikowej. To właśnie to przesunięcie po raz pierwszy w okresie obserwacji zwiększyło prawdopodobieństwo bezpośredniego kontaktu strumienia wiatru słonecznego o dużej prędkości z ziemską magnetosferą.
Potwierdzeniem tego procesu jest odnotowany wzrost gęstości plazmy w przestrzeni okołoziemskiej, zarejestrowany tuż przed szczytem zjawiska. Ten wzrost stanowi wyraźny sygnał zbliżania się głównego, gęstego strumienia. Chociaż w momencie pierwszego raportu, sporządzonego 11 października, szansa na wystąpienie pełnoprawnej burzy magnetycznej wynosiła 36%, obecna sytuacja wymaga wzmożonej uwagi w najbliższych dniach. Według danych z 18 października, w godzinach nocnych zaobserwowano wahania indeksu Kp na poziomie około 5 punktów, co jest klasyfikowane jako słaba burza magnetyczna klasy G1. Indeks ten obniżył się jednak do 2 już rankiem.
Mimo potencjalnego oddziaływania, eksperci apelują do społeczeństwa o zachowanie spokoju. Według ocen specjalistów, przewidywany wpływ tej konkretnej dziury koronalnej będzie umiarkowany. Wynika to z jej stosunkowo niewielkich rozmiarów w porównaniu do innych zjawisk. Jest to wyraźny kontrast w stosunku do silniejszych zdarzeń, które były obserwowane wcześniej w 2025 roku. Co ciekawe, podczas gdy potężna protuberancja, zarejestrowana w ubiegłym tygodniu, szczęśliwie ominęła Ziemię, to właśnie ta długowieczna dziura koronalna jest obecnie głównym czynnikiem kształtującym pogodę kosmiczną.
Naukowcy prognozują, że szczyt zakłóceń geomagnetycznych przypadnie na najbliższe dwie doby. Następnie, do południa 20 października, sytuacja powinna się stopniowo ustabilizować, co zwiastuje okres wyciszenia trwający mniej więcej tydzień.
Dla entuzjastów poszukujących przejawów kosmicznego piękna, to zjawisko może stanowić szansę na zaobserwowanie zorzy polarnej, pomimo ogólnie umiarkowanego charakteru spodziewanego oddziaływania. Nawet słabe burze geomagnetyczne są w stanie czasem zapewnić spektakularne widoki na wyższych szerokościach geograficznych.