Nowe badania rzucają światło na różnice w strategiach żywieniowych neandertalczyków zamieszkujących tereny dzisiejszego Izraela około 60 000 lat temu. Grupy neandertalczyków z jaskiń Amud i Kebara, mimo bliskiego sąsiedztwa, stosowały odmienne techniki obróbki mięsa i konsumpcji. Odkrycia te sugerują istnienie lokalnych tradycji kulinarnych przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
Analiza śladów cięć na kościach zwierząt pozostawionych przez neandertalczyków z obu jaskiń wykazała różnice w intensywności i charakterze cięć. W jaskini Amud ślady cięć były bardziej intensywne i krzyżujące się, co może wskazywać na staranne i powolne przetwarzanie tusz. W jaskini Kebara cięcia były bardziej liniowe i mniej intensywne, co sugeruje szybsze spożycie świeżego mięsa z minimalną obróbką termiczną. Ponadto, w obu jaskiniach dominowały zwierzęta kopytne, ale w Amud częściej występowały mniejsze gatunki, podczas gdy w Kebara spotykano większe zwierzęta.
Różnice w technikach obróbki mięsa mogą odzwierciedlać różne metody uczenia się i przekazywania umiejętności w poszczególnych grupach, manifestując różnice kulturowe. Badania te dostarczają rzadkiego wglądu w społeczną i kulturową złożoność społeczności neandertalskich, podkreślając ich zdolność do adaptacji do różnych środowisk i zasobów.