Starożytne DNA ujawnia, że pochówek dziecka w Portugalii sprzed 28 000 lat potwierdza krzyżowanie się ludzi z neandertalczykami, oferując wgląd w nasze złożone pochodzenie i wspólne praktyki kulturowe.
Naukowcy ponownie zbadali szkielet odkryty 27 lat temu w Portugalii. Pozostałości, wykazujące cechy zarówno współczesnych ludzi, jak i neandertalczyków, sugerują, że dziecko było hybrydą. Zaktualizowane metody datowania umieszczają pochówek około 28 000 lat temu, w okresie, gdy obie populacje współistniały w Europie.
Kości dziecka były poplamione czerwoną ochrą, pigmentem, co sugeruje rytualny pochówek. Mieszane cechy szkieletu wspierają ideę, że krzyżowanie się nie było rzadkie. To podważa pogląd, że takie związki były rzadkimi przypadkami.
Tradycyjne datowanie radiowęglowe okazało się niewiarygodne z powodu zanieczyszczenia. Naukowcy zastosowali metodę analizy hydroksyproliny, aminokwasu w kolagenie kostnym. Pozwoliło to na dokładniejszą ocenę wieku, potwierdzając, że dziecko żyło w okresie nakładania się ludzi i neandertalczyków.
Proporcje kończyn dziecka przypominały neandertalczyków, podczas gdy cechy czaszki były podobne do współczesnych ludzi. To połączenie cech wzmacnia teorię krzyżowania się. Sugeruje to, że hybrydowe osobniki odgrywały rolę w ewolucji człowieka podczas epoki lodowcowej.
W grobie znaleziono również wskazówki dotyczące praktyk kulturowych. Plamy czerwonej ochry i możliwe owinięcie skórą zwierzęcą sugerują symboliczne rytuały. Praktyki te mogły być wspólne dla różnych grup ludzkich.
Chociaż w pobliżu znaleziono kości jelenia i węgiel drzewny, datowanie ujawniło, że pochodzą one sprzed pochówku. Dlatego przedmioty te prawdopodobnie nie były częścią samego rytuału pogrzebowego. Naukowcy planują zastosować tę metodę datowania do innych szczątków.
Odkrycie to podkreśla wzajemne powiązania pochodzenia człowieka. Pochówek dziecka odzwierciedla wspólne tradycje i mieszanie się różnych grup. Kształtuje to nasze rozumienie tego, kim jesteśmy dzisiaj.