Społeczność naukowa uzyskała potwierdzenie bezprecedensowego zdarzenia we Wszechświecie: rozbłysk gamma GRB 250702B został oficjalnie uznany za najbardziej kolosalny energetycznie wybuch, jaki kiedykolwiek odnotowano. Dane zebrane przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) ugruntowały rekordowy status tego fenomenu, stanowiąc poważne wyzwanie dla obowiązujących modeli kosmologicznych.
Rozbłyski gamma (GRB) tradycyjnie uważa się za najpotężniejsze i najkrótsze impulsy świetlne, trwające od milisekund do zaledwie kilku minut. Jednak GRB 250702B wykazał się anomalną wytrzymałością, powtarzając się i rozbłyskując przez niemal całą dobę. Według niektórych doniesień, ciągła aktywność trwała do siedmiu godzin, z powtórzeniami w zakresie promieniowania rentgenowskiego, co wykracza poza standardową klasyfikację. Teleskop Fermi należący do NASA po raz pierwszy zarejestrował ten rozbłysk 2 lipca 2025 roku.
Kluczowym elementem analizy było precyzyjne określenie odległości tego zjawiska, co stało się możliwe dzięki wyjątkowej czułości JWST. Obliczenie dystansu umożliwiło astronomom ustalenie prawdziwych parametrów uwolnionej energii, które okazały się rekordowe. Energia wyzwolona w tym pojedynczym zdarzeniu jest porównywalna z całkowitą energią, jaką nasze Słońce wyemituje przez cały swój dziesięciomiliardowy cykl życia. Niektóre szacunki wskazują, że uwolniona energia jest równoważna jednoczesnej eksplozji około 10 25
Szczególne zainteresowanie wzbudza również otoczenie wybuchu. W przeciwieństwie do większości GRB, które rodzą się w małych, młodych galaktykach z aktywnym procesem gwiazdotwórczym, galaktyka macierzysta GRB 250702B okazała się zaskakująco duża i wyjątkowo zapylona. Ta niezgodność skłania badaczy do postawienia hipotezy, że środowisko lokalne mogło odegrać decydującą rolę w uformowaniu tak ekstremalnego rozbłysku gamma.
Autorzy badań wysuwają przypuszczenia, że przyczyną mógł być skrajnie nietypowy kolaps umierającej gwiazdy lub pochłonięcie mniejszej gwiazdy przez czarną dziurę. Co istotne, w odróżnieniu od większości długotrwałych GRB, które są powiązane z zapadaniem się masywnych gwiazd i supernowymi, w pobliżu nie zaobserwowano jasnej supernowej. Naukowcy kontynuują gromadzenie danych, wykorzystując instrumenty takie jak spektrograf X-shooter teleskopu VLT, aby rzucić światło na mechanikę tego zdarzenia. Odkrycie to podkreśla, że każde zjawisko wykraczające poza ustalone ramy staje się katalizatorem pogłębiania naszej wiedzy o fundamentalnych prawach, wymuszając opracowanie nowych modeli teoretycznych dla zrozumienia tak niezwykłego przejawu dynamiki kosmicznej.