Odkrycie JWST: „Nasiona życia” znalezione w lodach Wielkiego Obłoku Magellana – złożone molekuły organiczne poza Drogą Mleczną

Astronomowie dokonali przełomowego odkrycia, po raz pierwszy rejestrując złożone związki organiczne, często określane mianem „nasion życia”, w zamarzniętych złożach Wielkiego Obłoku Magellana (WOM). Jest to bezsprzecznie pierwsze wykrycie tego typu molekuł w formie lodu poza granicami naszej Galaktyki, Drogi Mlecznej. To doniesienie dowodzi, że skomplikowana chemia organiczna może kwitnąć nawet w ekstremalnych warunkach międzygwiezdnych, które wcześniej mogły być uznawane za nieprzyjazne dla rozwoju życia.

Zespół badawczy, kierowany przez Martę Sewiło z Uniwersytetu Maryland oraz współpracowników NASA, wykorzystał instrument MIRI (Mid-Infrared Instrument) zainstalowany na Kosmicznym Teleskopie Jamesa Webba (JWST). Przy użyciu tego zaawansowanego narzędzia udało się zidentyfikować pięć konkretnych związków chemicznych, które zamarzły wokół młodej protogwiazdy oznaczonej symbolem ST6. Wśród tych molekuł znalazły się metanol, etanol, mrówczan metylu, aldehyd octowy oraz kwas octowy.

Warto podkreślić, że kwas octowy, będący głównym składnikiem octu, nigdy wcześniej nie został przekonująco wykryty w kosmicznym lodzie. Co więcej, etanol, mrówczan metylu i aldehyd octowy zostały po raz pierwszy zaobserwowane w lodach poza Drogą Mleczną. To odkrycie poszerza naszą wiedzę o dystrybucji kluczowych prekursorów życia w kosmosie.

Wielki Obłok Magellana stanowi wyjątkowe kosmiczne laboratorium do badania tego zjawiska. Charakteryzuje się on niską metalicznością, co oznacza mniejszą zawartość pierwiastków ciężkich, takich jak węgiel, tlen i azot. Warunki te są zbliżone do tych, które panowały we wczesnym Wszechświecie. Przed uruchomieniem teleskopu Webba, metanol był jedynym złożonym związkiem organicznym, który udało się wiarygodnie wykryć w lodach otaczających protogwiazdy, nawet w obrębie Drogi Mlecznej. Wyjątkowa czułość oraz wysoka rozdzielczość kątowa teleskopu JWST umożliwiły zespołowi badawczemu zgromadzenie bezprecedensowej ilości danych z pojedynczego widma, co pozwoliło na wykrycie tych subtelnych chemicznych sygnatur w tak odległym środowisku.

Badanie, opublikowane na łamach czasopisma The Astrophysical Journal Letters, wyraźnie wskazuje, że tego typu molekuły mogą efektywnie powstawać w znacznie surowszych warunkach niż te panujące w otoczeniu Układu Słonecznego. Co więcej, te fundamentalne „nasiona życia” mają szansę przetrwać proces formowania się systemów planetarnych, by następnie stać się częścią wczesnych planet, na których potencjalnie może narodzić się życie. Zespół pod kierownictwem doktor Sewiło planuje rozszerzyć swoje poszukiwania, obejmując nimi więcej protogwiazd zarówno w Wielkim, jak i Małym Obłoku Magellana. Każda kolejna obserwacja pogłębia naszą wiedzę o tym, jak rozwija się chemia kosmiczna we Wszechświecie, otwierając nowe perspektywy na zrozumienie źródeł naszego istnienia.