Międzynarodowy zespół astronomów, w tym fizycy z Massachusetts Institute of Technology (MIT), ogłosił przełomowe odkrycie: zarejestrowano niezwykle jasny i wyjątkowo bliski szybki błysk radiowy (FRB). Sygnał ten, nazwany nieformalnie RBFLOAT (Radio Brightest Flash of All Time), znajduje się w odległości około 130 milionów lat świetlnych od Ziemi, co czyni go najjaśniejszym i jednym z najbliższych zaobserwowanych dotychczas FRB.
Odkrycie, opublikowane w "Astrophysical Journal Letters", było możliwe dzięki znaczącej modernizacji kanadyjskiego teleskopu radiowego CHIME (Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment). CHIME, pierwotnie zaprojektowany do badania rozkładu wodoru we wszechświecie, okazał się niezwykle czuły na FRB, rejestrując od 2018 roku około 4000 takich sygnałów. Niedawna rozbudowa teleskopu o sieć "CHIME Outriggers" – trzy dodatkowe stacje rozmieszczone w Ameryce Północnej – umożliwiła precyzyjne zlokalizowanie źródła błysku.
16 marca 2025 roku, dzięki połączonym możliwościom CHIME i jego wysięgników, zespół zidentyfikował FRB i precyzyjnie określił jego pochodzenie. Sygnał wywodzi się z galaktyki spiralnej NGC 4141, znajdującej się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Lokalizacja ta jest niezwykle precyzyjna – sygnał pochodzi z regionu formowania się gwiazd na obrzeżach galaktyki. Ta szczegółowa informacja stanowi kluczową wskazówkę dotyczącą natury FRB, które według wiodących hipotez mogą być generowane przez magnetary – młode gwiazdy neutronowe o ekstremalnie silnych polach magnetycznych. Położenie nowego FRB sugeruje, że jego źródło mogło być nieco starszym, bardziej dojrzałym magnetarem.
Analiza archiwalnych danych CHIME z ostatnich sześciu lat nie wykazała powtórzeń z tego samego obszaru nieba, co potwierdza klasyfikację błysku jako jednorazowego zdarzenia („one-off”). Kwestia, czy FRB powtarzalne i niepowtarzalne różnią się naturą, pozostaje jednym z głównych pytań astrofizyki. Bliskość i rekordowa jasność nowego sygnału umożliwiają analizę nie tylko samego sygnału, ale także jego otoczenia, dostarczając cennych danych do zrozumienia mechanizmów powstawania tych enigmatycznych „kosmicznych latarek”. Precyzja lokalizacji, porównywana do dostrzeżenia ćwierćdolarówki z odległości 100 kilometrów, otwiera nowy rozdział w badaniach nad tymi zjawiskami.