W lipcu 2025 roku globalna społeczność naukowa odnotowała niezwykłe kosmiczne zdarzenie – rozbłysk gamma, który otrzymał oznaczenie GRB 250702B. To zjawisko natychmiast przyciągnęło uwagę badaczy ze względu na swój anomalnie długi charakter oraz serię powtarzających się impulsów, które rozciągnęły się na przestrzeni całej doby. Pierwsze zarejestrowanie tego potężnego wyrzutu energii miało miejsce 2 lipca 2025 roku. Wówczas orbitalny teleskop NASA „Fermi” uchwycił sekwencję błysków pochodzących z tego samego, odległego źródła, trwającą przez wiele godzin.
Wyjątkowość GRB 250702B tkwi w jego strukturze czasowej, która podważa dotychczasowe, ugruntowane modele astrofizyczne. Standardowe rozbłyski gamma zazwyczaj trwają od ułamków sekundy do zaledwie kilku minut. Tymczasem sygnał ten, według niektórych danych, utrzymywał się przez niemal siedem godzin, a nawet około doby, co czyni go najdłuższym zarejestrowanym w historii. Astrofizycy początkowo spekulowali, że rozbłysk jest efektem kolapsu masywnej gwiazdy w czarną dziurę – procesu uznawanego za jeden z najbardziej energetycznych we Wszechświecie. Jednakże fakt, iż to zdarzenie się powtarzało, jest trudny do wytłumaczenia za pomocą standardowych teorii, które zakładają, że źródło tak katastrofalnego zjawiska nie powinno przetrwać eksplozji.
Do analizy tego fenomenu dołączyli eksperci z Europejskiej Agencji Kosmicznej (EKA) oraz innych prestiżowych instytucji, takich jak University College Dublin i Radboud University. Późniejsze, dogłębne badania, w tym te prowadzone przy użyciu Bardzo Dużego Teleskopu (VLT) należącego do Europejskiego Obserwatorium Południowego, umożliwiły precyzyjne określenie lokalizacji źródła. Początkowo zakładano, że znajduje się ono w płaszczyźnie Drogi Mlecznej. Niemniej jednak, obserwacje przeprowadzone za pomocą VLT oraz teleskopu „Hubble” definitywnie potwierdziły, że GRB 250702B miał swoje źródło w odległej galaktyce. Najnowsze szacunki wskazują, że dystans do tego kosmicznego źródła wynosi około 8 miliardów lat świetlnych.
Zdarzenie GRB 250702B, które obejmowało również inne bliskie rozbłyski, takie jak GRB 250702D i GRB 250702, wykazywało oznaki periodyczności. Ta cykliczność może sugerować, że cały proces został wywołany przez obiekt krążący po orbicie wokół czarnej dziury. To przełomowe odkrycie otwiera nowy rozdział w zrozumieniu mechanizmów formowania się supernowych oraz kolapsu masywnych gwiazd, dając rzadką sposobność do studiowania długotrwałych ech katastroficznych zjawisk. Naukowcy nieustannie monitorują miejsce eksplozji, wykorzystując do tego VLT oraz Kosmiczny Teleskop „James Webb”, mając nadzieję na ostateczne rozszyfrowanie natury tego wyjątkowego kosmicznego „przekazu”.