Najnowsze badania wykorzystujące obrazowanie elektromagnetyczne ujawniły istnienie czterech znaczących komór magmowych pod Parkiem Narodowym Yellowstone, zlokalizowanych na głębokości od 4 do 11 kilometrów. Te podziemne struktury są w przeważającej mierze wypełnione magmą riolitową, rodzajem stopionej skały znanym ze swojego potencjału do wywoływania gwałtownych erupcji. Jedna z odkrytych kieszeni magmowych jest porównywalna objętościowo do materiału wyrzuconego podczas erupcji Mesa Falls, która miała miejsce około 1,3 miliona lat temu. Szczególne zainteresowanie naukowców budzi północno-wschodnia część kaldery, gdzie zaobserwowano interakcję płytkiej magmy riolitowej z głębszą magmą bazaltową. Ta dynamiczna wymiana ciepła i składników między różnymi typami magmy może wpływać na aktywność wulkaniczną w regionie.
Chociaż naukowcy podkreślają, że bezpośrednie zagrożenie erupcją nie jest w tej chwili wysokie, systemy wulkaniczne są złożone i mogą ewoluować w perspektywie dziesięcioleci. Yellowstone doświadczył trzech potężnych erupcji w ciągu ostatnich 2,1 miliona lat, z których każda miała znaczący wpływ na globalny klimat. Ostatnia wielka erupcja miała miejsce około 640 000 lat temu, wyrzucając do atmosfery ogromne ilości materiału piroklastycznego i prowadząc do powstania kaldery. Potencjalna erupcja superwulkanu Yellowstone budzi obawy ze względu na jej skalę i globalne konsekwencje.
Emisja ogromnych ilości dwutlenku siarki mogłaby doprowadzić do globalnego ochłodzenia klimatu poprzez tworzenie aerozoli siarczanowych odbijających światło słoneczne. W skrajnych scenariuszach, erupcja mogłaby pokryć znaczną część Stanów Zjednoczonych grubą warstwą popiołu, a jej skutki odczuwalne byłyby na całym świecie. Naukowcy stale monitorują aktywność wulkaniczną pod Yellowstone, wykorzystując zaawansowane technologie, takie jak obrazowanie elektromagnetyczne i modelowanie komputerowe. Badania te pomagają lepiej zrozumieć złożoność systemu magmowego i potencjalne scenariusze przyszłej aktywności. Chociaż prawdopodobieństwo dużej erupcji w najbliższej przyszłości jest niskie, ciągłe badania i monitorowanie są kluczowe dla oceny potencjalnego ryzyka.