Niezależni badacze ogłaszają odkrycie Atlantydy w Zatoce Kadyksu

Grupa niezależnych badaczy, kierowana przez filmowca Michaela Donnellana z Ingenio Films, przedstawiła rewelacyjne doniesienia. Twierdzą oni, że odkryli podwodne konstrukcje kamienne w Zatoce Kadyksu, na zachód od Cieśniny Gibraltarskiej, które mogą być pozostałościami legendarnej Atlantydy. Zespół opiera swoje wnioski na dowodach strukturalnych, szacunkach datowania sięgających około 11 000 lat wstecz oraz wskaźnikach geologicznych sugerujących katastrofalne wydarzenie. Oświadczenia te, złożone według stanu na dzień 20 listopada 2025 roku, wciąż oczekują na weryfikację przez szersze środowisko archeologiczne.

Ekipa badawcza Donnellana wykorzystała najnowocześniejsze technologie, w tym LiDAR oraz wielowiązkowe echosondy, aby szczegółowo zmapować obszar obejmujący około 11,6 mil kwadratowych podwodnych ruin wraz z przylegającym wybrzeżem. Naukowcy sugerują, że zidentyfikowane konstrukcje kamienne, z których niektóre mury osiągają imponującą wysokość 23 stóp i grubość 6,5 stopy, pochodzą z okresu od 10 000 do 12 000 lat temu. Donnellan stanowczo utrzymuje, że odkryte elementy idealnie pasują do opisów zawartych w pismach Platona. Jako dowód na gwałtowny kataklizm, badacze wskazują na chaotyczne, nienaruszające warstw osady pokrywające ruiny, co może być powiązane z aktywnością tektoniczną w rejonie Grzbietu Azorsko-Gibraltarskiego.

W pracach badawczych uczestniczyli specjaliści tacy jak Juan Antonio Morales, profesor stratygraphii z Uniwersytetu w Huelvie i jednocześnie prezes Hiszpańskiego Towarzystwa Geologicznego, oraz antropolog José Orihuela. Profesor Morales, którego dotychczasowe badania koncentrowały się na geologii wybrzeża Huelvy i Kadyksu, wcześniej publicznie zaprzeczał istnieniu „jakichkolwiek śladów działalności człowieka w tym rejonie”, przypisując formacje przybrzeżne naturalnym procesom geologicznym. Z drugiej strony, Orihuela uznał za „rozsądne” rozpatrywanie mitu o Atlantydzie jako „echa istnienia megalitycznego fenomenu w Holocenie Europy Zachodniej”.

Działalność Donnellana, która obejmuje ponad 200 nurkowań realizowanych przez ostatnie dziesięć lat, została udokumentowana w cyklu filmów dokumentalnych zatytułowanym „Atlantica”, którego premiera miała miejsce w październiku 2025 roku. Zespół Ingenio Films, mający swoją siedzibę w Los Angeles, ale posiadający biura także w Anglii, Hiszpanii i Włoszech, twierdzi, że ich praca stanowi kulminację niemal dekady intensywnych poszukiwań, w które zaangażowani byli eksperci, geolodzy i naukowcy. Zespół deklaruje, że odnaleziono wszystkie struktury, które Platon opisał w swoich dialogach „Timajos” i „Krytias”. Szacowana data 11 000 lat temu zbiega się z końcem epoki megalitycznej w Europie Zachodniej, która zakończyła się około 11 720 lat temu.

Waga tego odkrycia wzrosła po udostępnieniu filmu „Atlantica” do dystrybucji, co nastąpiło po pomyślnej premierze na Południowym Międzynarodowym Festiwalu Seriali. Podczas gdy sceptycy, tacy jak profesor Morales, skupiają się na interpretacji procesów geologicznych, Donnellan i jego ekipa, posługując się danymi zebranymi między innymi w 2022 roku po sztormie, który odsłonił prostokątne formacje, upierają się przy tezie, że znalezione struktury mają charakter sztuczny. Ten spór między dowodami popartymi technologią, przedstawionymi przez grupę niezależną, a ugruntowanymi interpretacjami akademickimi, tylko potęguje trwające zainteresowanie wokół odwiecznej zagadki Atlantydy.