Egipt wdraża infradźwięki w celu udoskonalenia systemu wczesnego ostrzegania przed tsunami

Naukowcy odkryli innowacyjny i niezwykle subtelny sposób na „słuchanie” naszej planety, wykorzystując do tego infradźwięki – czyli fale akustyczne, których częstotliwość jest tak niska, że znajduje się poniżej progu słyszalności dla ludzkiego ucha. Te niemal niesłyszalne wibracje, często opisywane jako głęboki oddech Ziemi, stają się obecnie kluczowym elementem w zaawansowanych systemach wczesnego wykrywania katastrofalnych fal tsunami, oferując bezcenną przewagę czasową.

Potencjał tej metody został szczegółowo opisany w najnowszych publikacjach naukowych, które ukazały się w renomowanych czasopismach Nature i ScienceDirect. Wynika z nich, że w Egipcie trwają intensywne testy systemu, który integruje różnorodne źródła danych: czujniki atmosferyczne, precyzyjne detektory podwodne oraz informacje dostarczane przez satelity. Ten zaawansowany technologicznie „inteligentny trójkąt” ma za zadanie wychwytywać sygnały generowane przez trzęsienia ziemi lub podwodne osuwiska na długo przed tym, zanim niszczycielska fala dotrze do linii brzegowej.

Zjawisko to opiera się na fakcie, że sygnały infradźwiękowe posiadają niezwykłą zdolność do rozprzestrzeniania się w atmosferze na odległości sięgające tysięcy kilometrów. Kiedy dochodzi do gwałtownego przemieszczenia się mas pod powierzchnią Ziemi, na przykład w wyniku wstrząsu sejsmicznego, atmosfera natychmiast reaguje, emitując charakterystyczne wibracje o bardzo niskiej częstotliwości. Sieci stacji monitorujących, rozmieszczone strategicznie, między innymi w Tunezji, Niemczech oraz na wschodnim obszarze Morza Śródziemnego, już teraz z powodzeniem rejestrują te subtelne „szepty Ziemi”, poddając wnikliwej analizie ich specyficzną formę i kierunek propagacji.

W celu empirycznego potwierdzenia skuteczności tej metody, badacze przeprowadzili dogłębną analizę 32 poważnych trzęsień ziemi (o magnitudzie M≥5.5), które zostały zarejestrowane w szerokim przedziale czasowym, od 2012 do 2023 roku. Badania te jednoznacznie udowodniły, że wykorzystanie infradźwięków może dostarczyć dodatkowe minuty niezbędne do ostrzeżenia mieszkańców wybrzeży. W kontekście zagrożenia tsunami, te dodatkowe chwile stanowią różnicę między katastrofą a skuteczną ewakuacją, ratując tym samym setki, a nawet tysiące istnień ludzkich.

Co więcej, technologia ta wykazuje unikalną zdolność do wykrywania zdarzeń, które nie są bezpośrednio związane z typową aktywnością sejsmiczną. Dotyczy to na przykład podwodnych osuwisk lądowych lub nagłych, intensywnych emisji gazu. Zjawiska te, choć nie poprzedzone są klasycznym wstrząsem, stanowią realne zagrożenie i mogą być przyczyną powstania fal tsunami. To, co w przeszłości pozostawało poza zasięgiem tradycyjnych metod monitorowania, staje się teraz w pełni słyszalne – choć wyłącznie za pośrednictwem wysoce czułej aparatury pomiarowej, zdolnej do rejestrowania tych ultra-niskich częstotliwości.

W świetle tych obiecujących wyników, władze Egiptu planują w najbliższej przyszłości oficjalnie zintegrować system bazujący na infradźwiękach z krajowym systemem ostrzegania przed tsunami. Jest to krok milowy w zwiększaniu bezpieczeństwa regionu. Równocześnie międzynarodowe zespoły badawcze, zrzeszające ekspertów z różnych krajów – od Niemiec po Indie – intensywnie pracują nad opracowaniem globalnych map sieci infradźwiękowych. Ich ostatecznym celem jest stworzenie mechanizmu, dzięki któremu Ziemia będzie mogła dosłownie „komunikować się” ze swoimi mieszkańcami, przekazując im kluczowe informacje dotyczące zbliżających się zagrożeń naturalnych.