Sekretarz Skarbu USA Scott Bessent zasugerował 13 sierpnia 2025 r., że niedawne porozumienie o podziale 15% przychodów z gigantami półprzewodnikowymi Nvidia i AMD może stanowić wzór dla innych sektorów gospodarki. Ten innowacyjny model finansowy, zainicjowany pod administracją prezydenta Donalda Trumpa, ma na celu zwiększenie dochodów Stanów Zjednoczonych i wsparcie w redukcji długu narodowego.
Porozumienie pozwala firmom Nvidia i AMD na sprzedaż określonych chipów AI do Chin, przy czym 15% uzyskanych przychodów jest przekazywane rządowi USA. Bessent podkreślił, że jest to unikalne rozwiązanie, które pozwala na rozwój firm takich jak Nvidia na rynku chińskim, jednocześnie przynosząc korzyści amerykańskiemu podatnikowi. Generowane w ten sposób środki mają zostać przeznaczone na zmniejszenie zadłużenia kraju. Stany Zjednoczone nie chcą, aby światowym standardem były chińskie technologie, ale jednocześnie nie chcą sprzedawać wszystkiego wszystkim, co sugeruje selektywne podejście do eksportu technologii. Eksperci wskazują, że takie porozumienia mogą mieć znaczący wpływ na wyceny firm technologicznych, obniżając ich wskaźniki P/E ze względu na uwzględnienie ryzyka geopolitycznego. W 2025 roku wskaźnik P/E Nvidii spadł z 50x do 42x, a AMD z 60x do 52x, co odzwierciedla nową rzeczywistość rynkową, w której ryzyko polityczne jest integralną częścią wyceny aktywów. Choć początkowo model ten jest unikalny, jego potencjalne zastosowanie w innych branżach może przynieść nowe możliwości generowania przychodów i zarządzania długiem publicznym. Bessent, były menedżer funduszu hedgingowego, zaznaczył, że choć obecnie jest to wyjątkowe rozwiązanie, to posiadanie modelu i „testu beta” otwiera drogę do jego ekspansji. Podkreślił, że nie ma obaw o bezpieczeństwo narodowe związane z tymi transakcjami, ponieważ nie są sprzedawane najbardziej zaawansowane chipy. Chińskie firmy mogą być zaniepokojone rosnącym znaczeniem amerykańskich procesorów na ich rynku, co może skłonić do dyskusji z Pekinem na temat ich wykorzystania. Potencjał rozszerzenia tego modelu na inne sektory jest przedmiotem analiz. W kontekście globalnej gospodarki, gdzie napięcia handlowe między USA a Chinami wpływają na łańcuchy dostaw i innowacje, takie porozumienia mogą stanowić próbę zrównoważenia interesów narodowych z korzyściami ekonomicznymi. Eksperci prawni wyrażają jednak pewne obawy co do precedensowego charakteru takich umów, wskazując na brak zaangażowania Kongresu w negocjacje z poszczególnymi firmami. Niemniej jednak, strategia ta otwiera nowy rozdział w zarządzaniu relacjami handlowymi i finansowymi na arenie międzynarodowej, z potencjałem do znaczącego wpływu na przyszłe polityki gospodarcze.