Albi: Od zapomnianego miasta do europejskiego centrum kultury

Francuskie miasto Albi, położone w regionie Tarn, niedaleko Tuluzy, przeżywa obecnie okres intensywnego uznania na arenie międzynarodowej. To liczące około 50 000 mieszkańców miasto, słynące z eleganckich ceglanych fasad i dominującej gotyckiej katedry, na nowo definiuje swoją pozycję w europejskim krajobrazie kulturowym. Ostatnie wyróżnienie Albi przez magazyn Forbes, który umieścił je na liście najlepszych miast kulturalnych Europy na rok 2026, wyraźnie podkreśliło jego status jako jednego z najbardziej stylowych i historycznych zakątków Południowej Francji.

To świeże uznanie stanowi wyraźny kontrast z wcześniejszymi ocenami. Jeszcze w 2017 roku, gazeta The New York Times opisywała Albi jako przykład regresu wśród średniej wielkości francuskich ośrodków miejskich. Dzisiejsza pozycja miasta dowodzi jednak jego ogromnego potencjału rozwojowego, zakorzenionego w bogatym dziedzictwie historycznym. Sercem Albi jest majestatyczna Katedra Świętej Cecylii (Saint-Cécile) z XIII wieku, wzniesiona w całości z czerwonej cegły nad brzegiem rzeki Tarn. Ten imponujący kompleks architektoniczny, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2010 roku, wyróżnia się uderzającą jednorodnością stylu i potężną, niemal forteczną konstrukcją.

Wnętrze Katedry Saint-Cécile skrywa prawdziwe skarby. Znajduje się tam największa we Francji kolekcja włoskich dzieł sztuki z okresu wczesnego renesansu, a powierzchnia jej malowideł ściennych osiąga imponujące dwa hektary. Kolejnym kluczowym magnesem przyciągającym turystów jest Muzeum Toulouse-Lautreca, mieszczące się w Pałacu de la Berbie. Instytucja ta posiada najobszerniejszą na świecie kolekcję prac tego artysty, który urodził się w Albi w 1864 roku. Spacer po urokliwych, starych uliczkach z domami szachulcowymi oraz przejście przez Stary Most (Pont-Vieux), którego historia sięga 1040 roku, oferują malownicze widoki na miasto i rzekę.

Włączenie Albi do prestiżowych rankingów nie jest jedynie zasługą jego dziedzictwa architektonicznego i statusu UNESCO. Wynika ono również z aktywnej polityki kulturalnej i priorytetowego traktowania mobilności pieszej. Eksperci zwracają uwagę na wzorowe zarządzanie ruchem turystycznym: miasto niezmiennie przyciąga ponad cztery miliony turystów rocznie, jednocześnie skutecznie unikając letniego paraliżu, który jest typowy dla wielu dużych metropolii. Lokalni przedstawiciele branży hotelarskiej postrzegają to wyróżnienie jako szansę na przyciągnięcie podróżnych poszukujących autentycznych, mniej masowych destynacji. To potwierdza udaną symbiozę historii i nowoczesnego, przemyślanego zarządzania miastem.