Koty, mimo że od wieków towarzyszą ludziom, wciąż zachowują wiele ze swoich dzikich instynktów. Ich zachowania, takie jak drapanie mebli czy nocna aktywność, mają korzenie w ich naturalnej naturze. Jednym z gestów, który często budzi ciekawość, jest lizanie przez kota swojego właściciela. Weterynarz Carlos Gutiérrez wskazuje na cztery główne teorie wyjaśniające to zachowanie.
Po pierwsze, lizanie jest zachowaniem wywodzącym się z kocięctwa. Matki pielęgnują swoje młode, aby wzmocnić więź, a ten nawyk może utrzymać się do dorosłości. Kiedy kot liże człowieka, traktuje go jako członka swojego stada, co jest oznaką zaufania i przywiązania. Badania pokazują, że koty poświęcają znaczną część swojego aktywnego czasu na pielęgnację, która służy nie tylko higienie, ale także regulacji temperatury ciała i stymulacji krążenia. Lizanie wspomaga również zdrowie skóry poprzez rozprowadzanie naturalnych olejków.
Po drugie, niektóre koty liżą ludzi z ciekawości. Słony smak potu lub pozostałości po produktach kosmetycznych na skórze mogą być dla nich atrakcyjne. Podobnie jak inne substancje, które są dla nich interesujące, tak i ludzki zapach czy smak mogą wzbudzać ich zainteresowanie, będące częścią eksploracji otoczenia.
Po trzecie, lizanie może pełnić funkcję uspokajającą. Koty są wrażliwe na zmiany i hałasy, a w sytuacjach stresu lub niepewności mogą kompulsywnie lizać siebie lub swoich opiekunów. W takich momentach postrzegają ludzi jako bezpieczne schronienie. Zachowanie to, znane jako allogrooming, jest również społeczną aktywnością wśród kotów, wzmacniającą więzi i redukującą napięcie, co można zaobserwować, gdy koty pielęgnują się nawzajem po stresujących wydarzeniach.
Po czwarte, lizanie jest gestem wzmacniającym więzi społeczne. Poza funkcją higieniczną, buduje relację między członkami grupy. Kiedy kot liże swojego właściciela, umacnia więź zaufania, podobnie jak w przypadku „ugniatania” łapkami, które również ma swoje korzenie w kocięctwie. Koty traktują swoich opiekunów jak członków rodziny, a lizanie jest wyrazem tej przynależności i przywiązania. Zrozumienie tych zachowań pomaga wzmocnić relację z kocimi towarzyszami, którzy, pomimo swojej niezależnej natury, cieszą się ludzkim towarzystwem.