Zachowanie języka Kiczua: Ekwadorscy nauczyciele uczą na Uniwersytecie Stanu Michigan

Micaela Jerez Masaquiza i Elsa Caín Yuqilema, dwie rdzenne kobiety z Ekwadoru, uczą języka Kiczua na Uniwersytecie Stanu Michigan (MSU) w ramach programu wymiany Fulbrighta. Dla nich ta praca wykracza poza nauczanie języka: reprezentuje formę oporu kulturowego w świecie, w którym języki rdzenne, takie jak Kiczua, są zagrożone wyginięciem. Pochodzące odpowiednio z Salasaka i Riobamby, te nauczycielki przekazują amerykańskim studentom nie tylko język, ale także bogactwo ich dziedzictwa kulturowego. Poprzez zajęcia, tradycyjne ceremonie i udział w organizacjach studenckich rdzennych mieszkańców, takich jak Timetzalimet, stworzyły przestrzenie do refleksji nad utratą oryginalnych kultur. W środowisku, w którym dominują język angielski i inne popularne języki, ich praca podkreśla znaczenie zachowania języków zagrożonych, takich jak Kiczua, którym, według spisu ludności z 2022 roku, posługuje się zaledwie 3,9% ludności Ekwadoru. Obie profesorki stawiają czoła wyzwaniom, takim jak brak uznania dla języka i dyskryminacja językowa, ale ich praca na MSU jest aktem pamięci i nadziei, potwierdzającym, że mówienie i nauczanie Kiczua jest aktywną formą oporu kulturowego. Ponadto w lutym 2025 roku Instituto Superior Universitario Tecnológico del Azuay ukończyło ponad 100 studentów w programie Języka Przodków Kiczua, co świadczy o rosnącym zainteresowaniu i zaangażowaniu w zachowanie tego języka przodków. Nauczanie języka Kiczua w instytucjach edukacyjnych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie zyskało na znaczeniu w ostatnich latach. Według raportów, język keczua, język przodków Andów, jest nauczany w co najmniej 25 uniwersytetach w tych krajach, co odzwierciedla rosnące zainteresowanie ze strony studentów, którzy chcą połączyć się ze swoimi korzeniami kulturowymi. Te wspólne wysiłki w Ekwadorze i za granicą podkreślają znaczenie utrzymywania przy życiu języków rdzennych i związanej z nimi kultury, przyczyniając się do ich zachowania i wzmocnienia w XXI wieku.