Ithaca, New York – Een innovatief stedelijk energiegebouwmodel, ontwikkeld door onderzoekers van Cornell University, biedt een krachtige impuls aan de ambitieuze doelstelling van de stad Ithaca om tegen 2030 koolstofneutraal te zijn. Dit geavanceerde instrument, gecreëerd door Associate Professor Timur Dogan en zijn team in Cornell's Environmental Systems Lab, simuleert de energieprestaties van een stadse gebouwenbestand en analyseert de kosten-batenverhouding van decarbonisatiestrategieën, wat het een cruciaal hulpmiddel maakt voor effectief klimaatbeleid.
Het model onderscheidt zich door zijn efficiëntie en toegankelijkheid. In tegenstelling tot veel traditionele modellen die aanzienlijke rekenkracht vereisen, kan dit model de energiegegevens van meer dan 5.000 residentiële en commerciële gebouwen in Ithaca analyseren op een standaard laptop binnen enkele minuten. Deze snelle verwerking van complexe data, afkomstig uit georuimtelijke kaarten, belastinggegevens en nutsbedrijfinformatie, stelt gemeenten, met name die met beperkte middelen, in staat hun decarbonisatie-inspanningen te versnellen. De resultaten van dit onderzoek zijn gepubliceerd in het Journal of Building Performance Simulation.
De toepassing van het model op Ithaca's gebouwenbestand heeft waardevolle inzichten opgeleverd. Het onderzoek toont aan dat een directe overstap van gasverwarming naar warmtepompen voor sommige huishoudens de operationele kosten kan verhogen. Echter, de ware kracht van deze transitie komt tot uiting wanneer deze wordt gecombineerd met verbeteringen in de gebouwschil, zoals betere isolatie en weersbestendigheid, en de integratie van zonnepanelen. Deze gecombineerde aanpak maakt de overgang niet alleen financieel levensvatbaar, maar ook duurzaam op de lange termijn.
Een opvallende conclusie is dat meergezinswoningen het meest kosteneffectief zijn om te renoveren, omdat de initiële investeringskosten voor energie-efficiënte upgrades verdeeld kunnen worden over meerdere huishoudens. Dit verlaagt de individuele lasten en versnelt de terugverdientijd, waardoor deze gebouwen een prioriteit worden voor gemeentelijke investeringen. Studies tonen aan dat dergelijke renovaties de energiekosten aanzienlijk kunnen verlagen, met besparingen tot 18-29% per jaar.
De ontwikkeling van dit soort stedelijke energiegebouwmodellen (UBEM's) is essentieel voor het aanpakken van de klimaatcrisis op stedelijk niveau. Het Cornell-model doorbreekt de barrières van computationele veeleisendheid en gespecialiseerde expertise die veel andere UBEM's kenmerken, waardoor het een waardevol instrument wordt voor steden wereldwijd die streven naar koolstofneutraliteit. De mogelijkheid om snel verschillende scenario's door te rekenen, stelt beleidsmakers in staat strategieën te prioriteren die ecologisch effectief, economisch haalbaar en sociaal rechtvaardig zijn.