De filmwereld rouwt om het verlies van een unieke en gevierde verschijning. De Oscarwinnende actrice Diane Keaton, wier nalatenschap onlosmakelijk verbonden is met klassiekers als Annie Hall en haar rol in de Godfather-trilogie, is op 11 oktober 2025 op 79-jarige leeftijd overleden. Een woordvoerder van de familie bevestigde dit droevige nieuws en deed een beroep op de media om de nabestaanden in deze periode van bezinning de nodige rust en privacy te gunnen.
Keaton, geboren als Diane Hall op 5 januari 1946 in Los Angeles, stond bekend als een baken van authenticiteit in Hollywood. Haar veelzijdigheid stelde haar in staat om zowel komische als diepgaande dramatische rollen overtuigend neer te zetten. Haar filmdebuut maakte ze in 1970 met Lovers and Other Strangers. De echte doorbraak volgde echter toen Francis Ford Coppola haar de rol van Kay Adams toevertrouwde in The Godfather, een rol die ze ook in de vervolgen Part II (1974) en Part III (1990) vertolkte.
Haar iconische samenwerking met regisseur Woody Allen, die haar als zijn muze beschouwde, resulteerde in zeven films, waaronder Manhattan uit 1979. De rol in Annie Hall (1977) leverde haar de felbegeerde Academy Award voor Beste Actrice op en vestigde haar tevens als een mode-icoon door haar kenmerkende, androgyne stijl met onder andere stropdassen.
Haar carrière bleef ook op latere leeftijd relevant. Keaton ontving een nieuwe Oscarnominatie voor Marvin's Room (1996) en wist het publiek opnieuw te boeien met Nancy Meyers’ Something's Gotta Give (2003). Dit laatste succes daagde de heersende opvattingen over de commerciële aantrekkingskracht van oudere vrouwelijke hoofdrollen uit. Collega's uitten hun eerbetoon; Leonardo DiCaprio omschreef haar als 'briljant, grappig en onverontschuldigend zichzelf', terwijl Bette Midler, met wie ze The First Wives Club deelde, haar 'hilarisch' en vrij van competitiedrang noemde.
Hoewel ze nooit getrouwd was, adopteerde Keaton twee kinderen, dochter Dexter en zoon Duke. Naast haar acteerwerk was ze ook actief als fotografe en publiceerde ze over architectuur, wat haar veelzijdige esthetische blik onderstreepte. Haar laatste filmoptreden was in Summer Camp in 2024. Haar nalatenschap is die van een artiest die de conventies van haar tijd uitdaagde en de weg effende voor een authentiekere expressie op het scherm.