De nieuwste, veelbesproken Thaise horrorfilm, getiteld «Ataak 13» (Attack 13), geregisseerd door de getalenteerde Tawiwat Wanta, is nu wereldwijd beschikbaar voor streaming via de populaire dienst Netflix. Deze angstaanjagende productie heeft zijn weg naar het platform gevonden na een succesvolle vertoning in de Thaise bioscopen en deelname aan verschillende internationale filmfestivals. De kern van dit filmproject ligt in de meesterlijke verweving van de harde realiteit van pesten op school met een intens en beklemmend verhaal over bovennatuurlijke wraak en een reeks onverklaarbare, mysterieuze sterfgevallen. Het resultaat is een levendige, scherp gepresenteerde en angstaanjagende kijkervaring binnen het klassieke genre van spookverhalen.
«Ataak 13» markeert een belangrijk moment, aangezien het de debuut speelfilmproductie is voor 13 Studio, onder de creatieve leiding van Wanta, die eerder al naam maakte met de populaire «Death Lord» franchise. Het plot concentreert zich op de ervaringen van Jindhara, een nieuwe uitwisselingsstudente die zich aansluit bij het lokale schoolvolleybalteam. Haar komst leidt onmiddellijk tot een frontale botsing met de onbetwiste 'schoolkoningin', Bussaba, een rol die krachtig wordt neergezet door actrice Nichapalak Thongkham. Bussaba oefende een meedogenloze heerschappij uit over de campus, vergelijkbaar met die van een maffiabaas, waarbij ze haar medestudenten onderwierp aan gruwelijke vernederingen. Dit omvatte zowel ernstige afpersing als fysiek geweld.
De onderhuidse spanningen escaleerden dramatisch toen Bussaba, geconfronteerd met academische problemen die haar toekomstperspectieven vernietigden, besloot zelfmoord te plegen. Ze hing zichzelf op aan de basketbalring in de schoolgymzaal. Echter, de dood bracht geen vrede of rust. Een duister en sinister ritueel van zwarte magie, uitgevoerd door iemand die diep om haar rouwde, slaagde erin de wraakzuchtige geest van Bussaba terug te roepen naar de wereld van de levenden. Op dit cruciale punt verandert het narratief abrupt en transformeert het in een zenuwslopende thriller en mystieke horror. De herrezen Bussaba begint Jindhara en haar vriendinnen genadeloos te achtervolgen. Ze krijgen slechts een krappe deadline van drie dagen om de kwaadaardige geest te bezweren en te verdrijven, voordat deze definitief hun leven opeist.
Regisseur Wanta demonstreert een indrukwekkend meesterschap in de enscenering van de vele achtervolgingsscènes, waarbij hij slim gebruikmaakt van diverse, claustrofobische locaties, variërend van afgesloten auto's tot de beklemmende sfeer van schoolkleedkamers. Hij weet op een unieke manier beelden van eeuwenoude sjamanistische magie te combineren met de herkenbare dynamiek van het moderne tienerleven. De toegepaste cinematografische beslissingen zijn essentieel voor de sfeer: het gebruik van ijzige, koude tinten tijdens scènes op school en donkere, verzadigde paletten 's nachts, versterken de algehele drukkende en onheilspellende atmosfeer. Bovendien fungeert de film als een scherpe maatschappelijke kritiek, waarbij thema's als de nalatigheid en afwezigheid van ouders en het onvermogen van leerkrachten om het diepe lijden van de leerlingen te herkennen, een cruciale achtergrond vormen voor de onvermijdelijke escalatie van het geweld.
Hoewel de film op sommige momenten lijdt aan een zekere scriptmatige ongelijkmatigheid en een merkbare afhankelijkheid van computergegenereerde beelden (CGI), blijft het de aandacht van de kijker vasthouden. Dit is voornamelijk te danken aan het razendsnelle tempo en de reeks onverwachte en schokkende plotwendingen die in de derde akte worden geïntroduceerd. «Ataak 13» biedt meer dan alleen schrikeffecten; het is een uitnodiging tot reflectie over hoe de uiterlijke manifestaties van agressie en diepgewortelde angst een spiegel vormen voor interne, onopgeloste breuklijnen in de samenleving en de individuele psyche. De verontrustende finale, waarin Bussaba ogenschijnlijk het lichaam van Jindhara overneemt en een personage genaamd Hong zich aan haar onderwerpt, hint naar een tragische conclusie: de cyclus van trauma en wraak is mogelijk niet doorbroken, maar sluit zich zonder de noodzakelijke interne herbezinning.