De film "Blue Moon", die door regisseur Richard Linklater en acteur Ethan Hawke werd voorgesteld op het 75e Internationale Filmfestival van Berlijn, biedt een diepgaande reflectie op de cycli van creatieve tijdperken. De prent richt zich op een cruciaal keerpunt in het leven van de befaamde componist Lorenz Hart. De setting is de avond van de première van de musical "Oklahoma!" in 1943. Dit evenement was niet alleen een triomf, maar betekende ook de start van de samenwerking tussen Harts voormalige partner, Richard Rodgers, en Oscar Hammerstein II. Deze nieuwe alliantie zou het musicalgenre revolutioneren en de zogenaamde 'gouden eeuw' van het Broadway-theater inluiden. Het is de zwanenzang van één tijdperk en de geboorte van een nieuw.
Hawke, die de complexe rol van Hart op zich nam, gebruikte het podium van de Berlinale om zijn visie op hedendaagse trends in de filmindustrie te delen. Hij uitte openlijk kritiek op de overheersing van commerciële belangen, waarbij hij stelde dat deze focus leidt tot de productie van middelmatige, gestandaardiseerde content die de intelligentie van de kijker miskent. De acteur hekelde ook scherp de praktijk om acteurs uitsluitend te casten op basis van hun populariteit op sociale media. Hij bestempelde deze trend als pure 'waanzin' en een gevaar voor artistieke integriteit, waarbij hij pleitte voor een terugkeer naar diepgang en vakmanschap.
De film zelf, opgenomen door Robert Kaplow, is een intieme verkenning van menselijke kwetsbaarheid en de aard van vriendschap. Het verhaal ontvouwt zich gedurende één enkele nacht in de iconische New Yorkse bar 'Sardi's', direct na de overweldigende triomf van "Oklahoma!". Linklater, bekend om zijn meesterschap in het onderzoeken van het verstrijken van de tijd, levert hier een aangrijpende meditatie over de vluchtigheid van succes en creatieve rivaliteit. De film werd ook geprezen om de acteerprestaties. Andrew Scott, die op briljante wijze Richard Rodgers vertolkte, ontving de "Zilveren Beer" voor Beste Mannelijke Bijrol tijdens hetzelfde festival in Berlijn, wat de kritische waardering voor het project onderstreepte.
Hoewel de oorspronkelijke "Before..."-trilogie is afgerond, liet Hawke doorschemeren dat er een potentieel vervolg in de maak is, onder de werktitel "After". Hij benadrukte echter dat elke nieuwe samenwerking met Linklater en Julie Delpy moet voortkomen uit een oprechte creatieve impuls en niet uit commerciële druk. Dit streven naar authenticiteit, dat zowel in zijn opmerkingen als in de film doorschemert, weerspiegelt de centrale boodschap van "Blue Moon": de ware waarde van kunst ligt vaak niet in daverend succes, maar in de diepte van de ervaringen die het teweegbrengt. Het tragische verhaal van Hart, die slechts enkele maanden na de première van "Oklahoma!" overleed, dient als een krachtige herinnering dat externe erkenning en innerlijke gemoedstoestand van de kunstenaar zelden synchroon lopen.