Grote dieren: onbezongen helden in koolstofvastlegging en klimaatoplossingen

Bewerkt door: Vera Mo

Kunnen grote dieren helpen bij de bestrijding van klimaatverandering? Onderzoekers in Newfoundland onderzoeken hoe elanden en kariboes bijdragen aan de koolstofcyclus in ecosystemen. Dit onderzoek benadrukt de vaak over het hoofd geziene rol van dieren bij het in evenwicht brengen van de koolstofuitwisseling tussen ecosystemen en de atmosfeer.

Kristy Ferraro van Memorial University bestudeert hoe deze herbivoren plantaardige biomassa consumeren en herverdelen. Ze beïnvloeden ook de samenstelling van de bodem door vertrapping en de afzetting van voedingsstoffen. Dit proces creëert een lus waarin dieren ecosystemen ondersteunen en ecosystemen dieren ondersteunen.

De studie van Oswald Schmitz uit 2018 benadrukt dat dieren de koolstofuitwisseling bemiddelen. Klimaatverandering en habitatverlies hebben de populaties van grote zoogdieren verminderd, waardoor hun koolstofcycluseffect is afgenomen. Het begrijpen en ondersteunen van deze dierpopulaties kan waardevolle klimaatoplossingen bieden.

Shawn Leroux, eveneens van Memorial University, merkt op dat elanden die planten eten koolstof vrijgeven, maar hun uitwerpselen voeden nieuwe groei. Elizabeth Forbes gebruikt robots om de koolstofcyclus van dieren te meten, waarbij ze zich richt op de relatie tussen herbivoren en bodemmicroben. Deze inspanningen zijn gericht op het begrijpen van hoe de koolstofopslag onder de grond kan worden gemaximaliseerd.

Hoewel onderzoek naar de koolstofcyclus van dieren nog in de beginfase staat, is het veelbelovend als een op de natuur gebaseerde klimaatoplossing. Onderzoekers werken eraan om te begrijpen hoe dierpopulaties, lichaamsgrootte en voedingsgewoonten de koolstofcyclus beïnvloeden. Deze kennis kan leiden tot innovatieve beschermingsmethoden, zoals trofische herwildering, om de koolstofvastlegging te verbeteren.

Heb je een fout of onnauwkeurigheid gevonden?

We zullen je opmerkingen zo snel mogelijk in overweging nemen.