De luchtvaartsector worstelt met de toenemende druk om te decarboniseren. In de Verenigde Staten onthult baanbrekend onderzoek van de University of Illinois Urbana-Champaign dat vingergras, een prairie-soort, een veelbelovende bron is voor duurzame luchtvaartbrandstof (SAF). Het onderzoek benadrukt de economische en ecologische voordelen van het cultiveren van moderne energie-type vingergras cultivars.
Duurzame luchtvaartbrandstof is cruciaal voor het verminderen van de ecologische voetafdruk van vliegreizen. Het Amerikaanse ministerie van Energie streeft ernaar om tegen 2050 35 miljard gallons SAF te produceren, waardoor de uitstoot van broeikasgassen met de helft wordt verminderd. Vingergras vereist minder stikstofmeststof dan maïs en zorgt voor bodemstabilisatie en nutriëntencycli.
Twee uitgebreide veldstudies in Illinois, Iowa, Nebraska en South Dakota gebruikten hoogproductieve cultivars zoals Independence, Liberty en Carthage. Economische analyse toonde aan dat energie-type cultivars beter presteerden dan voedergewassen. Optimale stikstofmeststofniveaus varieerden regionaal, wat de noodzaak benadrukt van lokaal nutriëntenbeheer.
De winstgevendheid kwam overeen met de USDA-plant hardheidszones: Independence in zone 6a, Liberty in zone 5b en Carthage in zone 4b. Dit suggereert dat de selectie van cultivars kan worden afgestemd op regionale klimaten. Dit vergroot de mogelijkheden voor boeren om marginale gronden terug te winnen, waardoor vingergras een robuust instrument wordt voor groene energie.
De voordelen van ecosysteemdiensten werden geëvalueerd in Illinois, waarbij vingergras werd vergeleken met continue no-till maïs. De uitstoot van lachgas en nitraatuitspoeling werden tot 80% verminderd in vingergrassystemen. Dit wordt toegeschreven aan een lagere stikstofmeststof toepassing, waardoor broeikasgassen en nutriëntenverontreiniging aanzienlijk worden verminderd.
De uitstoot van kooldioxide was hoger onder vingergras vanwege het uitgebreide wortelstelsel, dat ongeveer 10 megagram koolstof per hectare opslaat. Vingergras gedijt op marginale gronden, waardoor de concurrentie met voedselgewassen wordt verminderd. Dit minimaliseert de risico's van veranderingen in landgebruik, waardoor de milieuvoordelen van bio-energie gewassen worden vergroot.
Professor DoKyoung Lee van de University of Illinois benadrukt dat dit onderzoek een verfijnd begrip biedt van de prestaties van vingergras. De aanhoudende koolstofopslagcapaciteit van vingergraswortels versterkt de rol ervan in klimaat-slimme landbouw. Met voortdurende verfijning zou vingergras de jets van morgen kunnen aandrijven, waardoor een toekomst wordt gegrondvest waarin duurzame brandstoffen hoogtij vieren.