Een mutatie die insecten in staat stelt chemische aanvallen te weerstaan, is ontdekt in het genoom van de gewone bedwants (Cimex lectularius).
Na de Tweede Wereldoorlog bestreden insecticiden zoals DDT deze plaagdieren effectief. Bedwantsen zijn echter sinds het millennium weer opgedoken en vertonen resistentie tegen krachtige toxines.
Onderzoek van Virginia Polytechnic Institute and State University onthult de reden achter deze resistentie. Tussen 2008 en 2022 werden monsters verzameld van 134 unieke populaties van C. lectularius in 22 Amerikaanse staten en 4 Canadese provincies.
Genetische screening identificeerde een puntmutatie die een aminozuursubstitutie in chemische routes van het zenuwstelsel veroorzaakt. "Toen we teruggingen en meerdere individuen uit de twee populaties screenden, had iedereen de mutaties", zegt Booth.
Deze mutatie, bekend als de A302S Rdl-genmutatie, wordt geassocieerd met resistentie tegen dieldrin bij kakkerlakken en andere insecten. Dieldrin, een insecticide ontwikkeld in de jaren 40, heeft een vergelijkbare samenstelling als fipronil, een huidig insecticide dat wordt gebruikt tegen vlooien en kakkerlakken.
Duitse kakkerlakken met de Rdl-genmutatie ontwikkelden resistentie tegen zowel dieldrin als fipronil. Onderzoekers ontdekten dat hetzelfde geldt voor bedwantsen, maar de timing van deze ontwikkeling blijft onduidelijk.
"We weten niet of die mutatie nieuw is en daarna is opgedoken, of in die periode, of dat deze 100 jaar geleden al in populaties voorkwam", zegt Booth. Bedwantsen waren ruim voor de stopzetting in de jaren negentig blootgesteld aan cyclodieen zoals dieldrin.
Fipronil wordt nog steeds gebruikt in anti-vlooienbehandelingen voor huisdieren. Door de genen van de gewone bedwants te sequencen, willen onderzoekers deze evolutionaire tijdlijn begrijpen door verdere analyse van specimens van verschillende locaties en tijdsperioden.