Een internationaal team van astrofysici, met leden van de Universiteit van Bonn en het Iraanse Instituut voor Geavanceerde Studies in Basiskunde, heeft de lang gekoesterde opvatting dat Ursa Major III een donkere dwergsterrenstelsel is, in twijfel getrokken. Recent onderzoek, gepubliceerd in The Astrophysical Journal Letters in augustus 2025, suggereert dat Ursa Major III in werkelijkheid een compact sterrencluster is met een kern van zwarte gaten.
Deze ontdekking kan een significante impact hebben op ons begrip van kosmische structuren. De onderzoekers stellen dat de hoge massa van Ursa Major III verklaard kan worden door een dichte kern van zwarte gaten en neutronensterren. De zwaartekracht van deze objecten, in plaats van donkere materie, zou de resterende sterren bij elkaar houden. Eerdere waarnemingen zouden dit effect verkeerd hebben geïnterpreteerd.
De bevindingen bieden een nieuw perspectief op de aard van Ursa Major III en dagen het standaard kosmologisch model uit door de noodzaak van donkere materie in bepaalde hemellichamen ter discussie te stellen. Als deze nieuwe inzichten worden bevestigd, zouden veel andere hemellichamen die momenteel als bewijs voor donkere materie worden beschouwd, opnieuw geëvalueerd moeten worden.
De onderzoekers gebruikten geavanceerde computersimulaties om de evolutie van Ursa Major III over astronomische tijdschalen te modelleren. Deze berekeningen suggereren dat de huidige staat van het object volledig verklaard kan worden zonder de aanwezigheid van donkere materie. Ali Rostami-Shirazi leidde het onderzoek, dat een fascinerend alternatief biedt voor de donkere materie-hypothese. Professor Dr. Pavel Kroupa van de Universiteit van Bonn benadrukt dat dit onderzoek voor het eerst aantoont dat dit soort objecten waarschijnlijk normale sterrenclusters zijn.
De implicaties van dit werk reiken verder dan Ursa Major III; het kan leiden tot een heroverweging van de classificatie van veel andere zwakke hemellichamen in het universum, die momenteel worden toegeschreven aan donkere materie. De kern van Ursa Major III zou het gevolg zijn van miljarden jaren aan gravitationele interacties met de Melkweg, die de buitenste sterren van een oorspronkelijk sterrencluster hebben gestript, waardoor een dichte, donkere kern overbleef die weinig tot geen licht uitzendt.