De oostkust van Spanje werd tussen 7 en 13 oktober 2025 geteisterd door een ongekende hoeveelheid neerslag, veroorzaakt door een krachtig lagedrukgebied dat de naam Storm Alice kreeg. Dit weersfenomeen, geclassificeerd als een DANA-depressie, noodzaakte de autoriteiten tot het uitvaardigen van de hoogste weeralarmen (code rood) in cruciale provincies. De ernst van de situatie was vooral voelbaar in Valencia, Murcia, Alicante en Catalonië. De regionale veerkracht werd zwaar op de proef gesteld, waarbij de regio Tarragona in Catalonië lokaal de meest verwoestende golf van modderig overstromingswater te verwerken kreeg.
De omvang van de watertoevoer in een korte tijdsspanne was verbijsterend. Het meetstation van Montsià, nabij Santa Bàrbara, registreerde een piekaccumulatie van maar liefst 300 liter regen per vierkante meter. Als direct gevolg hiervan veranderden straten in gemeenten zoals La Ràpita en Santa Bàrbara in onbegaanbare waterwegen, waarbij zelfs voertuigen werden meegesleurd door de stroming. Hulpdiensten in de getroffen gebieden moesten onophoudelijk doorwerken tijdens de acute crisisperiode, waarbij de focus lag op het garanderen van de veiligheid en het opstarten van de eerste herstelwerkzaamheden.
De verstoring had ernstige gevolgen voor essentiële verkeersaders, wat leidde tot het doorsnijden van belangrijke economische en sociale verbindingen. De cruciale spoorlijn van de Mediterrane Corridor, die belangrijke knooppunten zoals Barcelona en Valencia met elkaar verbindt, zag haar dienstregeling voor onbepaalde tijd opgeschort. Bovendien waren aanzienlijke delen van de snelweg AP-7, specifiek tussen Freginals en Ulldecona, onbruikbaar geworden. Dit maakte de inzet van militair personeel noodzakelijk om te assisteren bij de opruiming en het herstel. De kwetsbaarheid van onderling verbonden systemen voor één enkele omgevingsfactor werd hierdoor pijnlijk duidelijk.
De atmosferische druk van Storm Alice reikte tot aan de Balearen. Op Ibiza Airport moesten alle operaties tijdelijk worden stilgelegd. De overstroming van de landingsbanen veroorzaakte een kettingreactie van geannuleerde vluchten en aanzienlijke vertragingen, wat illustreert hoe snel reisplannen in duigen kunnen vallen wanneer het weer zich tegen de mens keert.
De intensiteit van dit weerpatroon past binnen bredere klimaatontwikkelingen. Onderzoek wijst op een stijgende trend in de frequentie van intense mediterrane cyclonen. Sommige modellen projecteren zelfs een potentiële toename van de regenvalintensiteit met maximaal 15% in bepaalde regio's tegen het einde van deze eeuw. Dit onderstreept de dringende noodzaak voor toekomstgerichte planning en aanpassing van de infrastructuur om dergelijke extreme weersomstandigheden het hoofd te kunnen bieden.