Vlucht UA1093 van luchtvaartmaatschappij United Airlines, uitgevoerd met een Boeing 737 MAX 8, moest op 16 oktober 2025 een spoedlanding uitvoeren. De oorzaak hiervan was ernstige schade aan de voorruit van de cockpit. Het vliegtuig was op dat moment onderweg van Denver naar Los Angeles. Het incident vond plaats op de kruishoogte van 36.000 voet, wat neerkomt op ongeveer 11.000 meter. De bemanning merkte de beschadiging op, die eruitzag als een netwerk van scheuren met duidelijke sporen van verhitting of smelten.
Als onmiddellijke reactie op het gevaar lieten de piloten het toestel dalen naar een hoogte van 26.000 voet. Vervolgens vroegen zij een noodlanding aan op de Internationale Luchthaven van Salt Lake City. Een van de piloten liep lichte verwondingen op, waaronder kneuzingen aan zijn arm, veroorzaakt door rondvliegende scherven. Er waren 140 mensen aan boord, inclusief de bemanning. De passagiers ondervonden een vertraging van ongeveer zes uur, waarna zij hun reis naar Los Angeles konden voortzetten met een vervangend vliegtuig, een Boeing 737 MAX 9.
De aard van de schade, die gepaard ging met brandsporen, leidde tot de veronderstelling dat er sprake was van een externe impact met zeer hoge snelheid. Mogelijke oorzaken die werden geopperd, waren een micrometeoriet of een fragment van ruimteafval. United Airlines bevestigde dat uitsluitend de buitenste laag van het meerlaagse glas was getroffen, waardoor de hermetische afdichting van de cabine tot de landing behouden bleef. Gezien de potentiële systemische implicaties van het voorval, hebben de Federal Aviation Administration (FAA) en NASA gezamenlijk een onderzoek ingesteld.
Dit specifieke geval sluit aan bij de bredere problematiek rond de toenemende hoeveelheid ruimteafval in een baan om de aarde. Volgens recent onderzoek van de Universiteit van Brits-Columbia, gepubliceerd in Scientific Reports, bedraagt de jaarlijkse kans dat ruimteafval de atmosfeer binnendringt boven drukbevolkte vliegroutes maar liefst 26%. In regio's met een hoge luchtverkeersdichtheid, zoals Noord-Amerika, wordt het risico op zo'n kruising geschat op 0,8% per jaar. Dit incident, evenals het recente voorval op 15 oktober waarbij het vliegtuig van minister van Defensie Pete Hegseth een noodlanding moest maken vanwege een scheur in de voorruit boven de Atlantische Oceaan, fungeert als een katalysator voor de herziening van de huidige veiligheidsstandaarden.
Het professionele en snelle handelen van de cockpitbemanning, die de daling snel en adequaat uitvoerde en het vliegtuig veilig aan de grond zette, zorgde voor een gunstige afloop voor alle inzittenden. Desondanks onderstreept het gebeurde de noodzaak van een diepgaander inzicht in de wisselwerking tussen het luchtruim en de groeiende orbitale vervuiling. Dit dwingt regelgevende instanties om nieuwe oplossingen te zoeken voor het nauwkeurig volgen van objecten in de ruimte en om deze data te integreren in de planning van het luchtverkeer.