Wetenschappers hebben de bacterie *Vibrio pectenicida* geïdentificeerd als de hoofdoorzaak van de zeestersterfteziekte (Sea Star Wasting Disease - SSWD). Deze ziekte heeft de populaties van de zonnebloemzeester langs de Pacifische kust gedecimeerd, met een afname van meer dan 90% van de populatie tot gevolg.
De zonnebloemzeester, ooit een sleutelsoort voor de gezondheid van kelpwouden, is door SSWD vrijwel verdwenen. Dit heeft geleid tot een ongebreidelde groei van zee-egels, die op hun beurt kelpwouden hebben verwoest. In sommige gebieden heeft dit geleid tot een toename van meer dan 300% in zee-egels, met een afname van 30% in de dichtheid van kelpwouden tot gevolg.
*Vibrio pectenicida* gedijt in warmere wateren, wat suggereert dat klimaatverandering een rol kan spelen in de uitbraak van de ziekte. De bacterie verspreidt zich via direct contact tussen zeesterren en indirect via het water. Gezonde zeesterren kunnen zieke individuen detecteren en actief vermijden.
Onderzoekers hebben de bacterie geïsoleerd uit het lichaamssap van zieke zonnebloemzeesterren en de infectie vervolgens in een laboratoriumomgeving nagebootst, waarmee de oorzakelijke rol van *Vibrio pectenicida* werd bevestigd. Deze ontdekking is van essentieel belang voor herstelinspanningen, omdat het nu mogelijk is om te screenen op de aanwezigheid van de bacterie en gerichte kweekprogramma's te ontwikkelen.
Initiatieven zoals het SAFE Sunflower Sea Star-programma, waarbij succesvolle voortplanting van zonnebloemzeesterren plaatsvindt, zoals in februari 2024 bij Birch Aquarium, bieden hoop voor het herstel van de soort en het herstel van hun vitale rol in het mariene milieu.