Een baanbrekende studie van het Smithsonian Tropical Research Institute (STRI) in Panama onthult dat de microbioom-gemeenschappen van Pocillopora-koraal essentieel zijn voor hun vermogen om hittestress te weerstaan. De bevindingen, gepubliceerd in juni 2025 in het wetenschappelijke tijdschrift *Current Biology*, werpen nieuw licht op de veerkracht van koraalriffen in een veranderend klimaat.
Het onderzoek, dat zich richtte op koraal uit de Stille Oceaan van Panama, identificeerde dat koraal dat blootgesteld wordt aan opwelling in de Golf van Panama een aanzienlijk verbeterde tolerantie voor hogere temperaturen vertoont. Dit fenomeen wordt deels toegeschreven aan de unieke samenstelling van hun microbioom – de gemeenschap van bacteriën, algen en andere micro-organismen die met het koraal samenleven. Deze studie is de eerste in de oostelijke Stille Oceaan die de hittebestendigheid van koraal beoordeelt door het gehele holobiont te onderzoeken, een complex samenspel van het koraal, zijn symbiotische algen en de bijbehorende bacteriën. De Golf van Panama kenmerkt zich door een natuurlijk proces genaamd opwelling, waarbij koud, voedselrijk water vanuit diepere oceaanlagen naar de oppervlakte wordt gebracht. Dit creëert aanzienlijke temperatuurschommelingen, die, zo suggereren de onderzoekers, fungeren als een soort 'trainingsterrein' voor de koraalpopulaties. Deze dynamische omgeving lijkt de koraal te stimuleren om robuustere aanpassingen te ontwikkelen, waarbij hun microbioom een cruciale rol speelt in het produceren van enzymen die helpen bij het neutraliseren van schadelijke moleculen die door hittestress worden veroorzaakt. Dit biedt een natuurlijke verdediging tegen de toenemende oceaanopwarming.
Victoria Marie Glynn, hoofdauteur van de studie, benadrukt het belang van het beschouwen van het koraal en zijn microbioom als één geïntegreerde eenheid, vooral in de context van klimaatverandering. "Je kunt niet scheiden wat het koraal doet van wat zijn microbioom doet," stelt Glynn. "Al deze interacties moeten als één geheel worden beschouwd." De onderzoekers vergeleken deze koraalsoorten met die uit de Golf van Chiriquí, waar de watertemperatuur gedurende het jaar stabieler blijft. Ondanks genetische overeenkomsten vertoonden de koralen uit de Golf van Panama, blootgesteld aan de temperatuurschommelingen, een grotere weerstand tegen hitte. Dit onderstreept hoe de omgevingsgeschiedenis een significante invloed heeft op de veerkracht van koraal.
Deze ontdekkingen bieden hoop voor het behoud van koraalriffen wereldwijd. Door de complexe interacties binnen het holobiont beter te begrijpen, kunnen wetenschappers gerichter koraalpopulaties identificeren die het meest geschikt zijn voor bescherming en strategieën ontwikkelen om de gunstige eigenschappen van hun microbioom te versterken. Het onderzoek opent nieuwe wegen voor conservatie-inspanningen, met als doel de veerkracht van koraalriffen te vergroten tegen de toenemende druk van klimaatverandering. Het benadrukt dat de natuur zelf, in de vorm van deze microscopische bondgenoten, krachtige oplossingen biedt voor de uitdagingen van onze tijd, en nodigt uit tot een dieper begrip van de onderlinge verbondenheid die essentieel is voor het voortbestaan van deze vitale ecosystemen.